29 : Resolve

170 8 1
                                    


"Sorry." Sabi ko kaagad tapos nilapag ko sa kama 'yung box. "Nakita ko lang sa sahig. I didn't..." Panic surged through me when our gazes met.




His shoulders sunk while disappointment is evident on his face.




"It's yours if you want it. I'll be in the car." Pagkatapos niyang sabihin 'yon lumabas na siya ng kwarto. I stared at the suprising box again. 




He left me there, blinking, wondering what's going on.




What the hell was that?



"Wow. That's it?" Tanong ko sa kanya habang sinusundan ko siya palabas ng apartment. I watched him as he locked the front door of my house before heading back inside the car.



His mood is now getting on my nerves. 



First the anger, then the jealousy. Now, this—giving me a ring like it was just nothing?




Nakatayo lang akong pinapanood siyang paganahin 'yung makina ng sasakyan. "Get in."




"Hindi. Mag-uusap tayo."



"I'm already having a bad day. Don't push it, Mei." Napahilamos siya ng mukha gamit ang mga kamay niya sa sobrang pagkainis. Naiinis na rin ako sa kanya!



"Mag-usap nga tayo." Sabi ko. Padabog siyang lumabas ulit ng kotse at nilapitan ako. "I cannot spend the night with you acting like a timebomb. You snap at every single thing you'd see--"



"We can talk in the car."



"Hindi." I shook my head disapprovingly. "Heated conversations while driving can kill us."




"I'm not that reckless at driving."




"Bakit ka ba ganyan, ha? You shut down every time I try to calm you down." Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya. "Hindi ko sinasadya na makita 'yung engagement ring--"



"It's not an engagement ring." Bigla niyang binawi ang kamay niya tapos pinagbuksan niya ako ng pinto. Oh. Okay. "I'm tired and hungry. Inside the car now."



Hindi ko na siya kinulit pagkatapos nun.



So, if it's not an engagement ring, then what is it?



Tahimik kaming pareho nang makarating kami ng bahay ni Gran. Hindi siya makatingin sa akin ng deretso kahit nung kumakain kami ng hapunan ng sabay. Hindi ko maintindihan saan niya hinuhugot 'yung ganitong klase ng ugali niya.



I really don't know him that well yet.



Umakyat kaagad ako sa kwarto pagkatapos kumain. Ang bilis ko na rin napagod kaya naman umupo muna ako sa kama habang nakasandal sa bed headboard. Isang oras rin akong nagbasa ng libro nang mapansin kong hindi pa umaakyat si Cam.



He said he was tired. Bakit ayaw niya pang matulog?



Maybe he didn't want to share the room with me.



I decided to wear my sleeping robe ang headed downstairs. Naabutan ko 'yung isang maid na naglilinis sa kitchen. Cam was nowhere to be found.



"Hello." Bati ko sa kanya. I forgot her name, but I know it starts with the letter J.



Blame the pregnant brain.



None the Wiser (Flavors of Love #2)Where stories live. Discover now