ရှားချွမ်(Arc -6)

Start from the beginning
                                    

"အ အကို.."

"ကိုကိုလေးလို့ခေါ် ကလေးလေး"

"ဗျာ ဟုတ် ကိုကိုလေး တောင်း တောင်းပန်စရာမလိုပါဘူး ကိုကိုလေး ကျ ကျနော့်ကိုမမုန်းဘူးဆိုရင်ပဲရပါပီ"

"ဒါဆိုချစ်လို့လဲရတယ်ပေါ့"

"ဟင်?!"

"ရလားလို့"

"ဟုတ် ရပါတယ်"

"တကယ်နော်"

"တ တကယ်ပါ"

"အာ့ဆိုချစ်လားပြော"

"ဟင်"

"ချစ်လားလို့"

"ချစ်တာပေါ့ ကိုယ့်အကိုပဲဥစ္စာ"

"ဟာ မရပါဘူး ဘယ့်နှယ့်broဇုန်ထဲအတင်းထည့်နေတာလဲ"






<Zawgyi>
(ဇာတ္လိုက္ကိုကယ္တင္ပါhost)

*႐ွားခြၽမ္လို႔ပဲသံုးပါေတာ့မယ္*

႐ွားခြၽမ္သတိလစ္ေနတဲ့ခ်င္းရန္လက္ေလးအားဆုပ္ကိုင္လိုက္​ေတာ့ လက္ဖ်ားေလးေတေအးဆက္ေနသည္။ေနေလာင္ထားတဲ့မ်က္ႏွာေလးကလဲအနီကြက္ေတနဲ႔။

*အခုကစပီးကိုယ္မင္းကိုကာကြယ္ေပးမယ္ကေလးေလး*

က်ီြ...

"႐ွားခြၽမ္ အျပန္ထြက္လာခဲ့!"

•••••••

"ငါတို႔အိမ္ခြဲေနေတာ့မယ္! သားငယ္ကဒီအိမ္မွာေနရင္ငရဲလိုဘဝမ်ိဳးနဲ႔ေနရမွာ အဲ့ေတာ့ မနက္ျဖန္ပဲငါေစြ႔ဟုန္နဲ႔သားငယ္ကိုေခၚပီးအိမ္ခြဲေနေတာ့မယ္"

"မ ရ ဘူး!"

"မင္း!"

ေဒါသထြက္ကာထိုးဖို႔ၾကံရြယ္လာေတာ့ ႐ွားခြၽမ္ကသူ႔ရဲ႕စပ်စ္ဝိုင္နံ႔ေဟာ္မုန္းေတကိုထုတ္လြတ္ကာဖိႏွိပ္လိုက္သည္။

"႐ွားခြၽမ္!"

"ဒယ္ဒီတို႔ဘယ္မွသြားစရာမလိုဘူး ဒီမွာပဲေန ဒါမွမဟုတ္ႏွစ္ေယာက္ထဲအခ်ိန္ေတဖန္တီးခ်င္ရင္ေတာ့ ခ်င္းရန္ကိုထားခဲ့ပီး ဒယ္ဒီတို႔ဘာသာသြား!"

"႐ွားခြၽမ္!မင္မေက်နပ္ႏိုင္ေသးဘူးလား သားငယ္ကမင္းကိုဘာမ်ားလုပ္မိလို႔လဲ"

ထိုအခ်ိန္ခ်င္းရန္ရဲ႕အေမကေရာက္လာပီး...

"အကို"

Save Him(Completed)Where stories live. Discover now