<Unicode>
"စစ်သူကြီး.."
"နောက်ကျရင်သိလိမ့်မယ် အခုတော့အမြန်ပြန်ရအောင်သားကောင်လဲရှာမနေတော့ဘူး"
ဖီးလစ်တို့အပြန်လမ်းကတွေ့တဲ့မှိုတစ်ချျို့နဲ့ သစ်သီးတေကိုသာသယ်ရင်းပြန်လာလိုက်သည်။
ဂူကိုပြန်ရောက်တောသူကဂူထဲဝင်သွားလိုက်ပီးနေသန်ကတော့ပါလာတဲ့မှိုတေကိုစွပ်ပြုတ်လုပ်ရန်ပြင်ဆင်နေသည်။မာရင်းကအိပ်ရာပေါ်မှာငုတ်တုတ်လေးထိုင်နေကာဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေတာကြောင့်...
"နိုးပီလားကလေး"
"ဟု ဟုတ်"
"နာနေသေးလား"
အနားသွားကာတင်ပါးလုံးလေးကိုလှမ်းကိုင်ကာမေးလိုက်တော့..
"မ မနာပါဘူး ဟိုလေ ည ညကအတွက်တောင်းပန်ပါတယ်"
"မလိုဘူး ကိုယ်ကိုတိုင်လဲလိုချင်ခဲ့တာ"
"နာလားဟင်"
လည်ပင်းကကိုက်ရာလေးကိုကြည့်ကာမေးလာတာကြောင့် သူလေးလက်လေးကိုဆွဲယူကာထိုဒဏ်ရာပေါ်တင်လိုက်ပီး...
"အနမ်းလေးပေးရင် မနာလောက်တော့ဘူး"
"အာ"
ထိုအခါမျက်နှာလေးရဲတက်သွားပီးဖီးလစ်ရဲ့လည်ပင်းနားဆီဖြည်းဖြည်းချင်းစီတိုးကပ်ကာဒဏ်ရာအားနှုတ်ခမ်းလေးဖြင့်အသာယာထိကပ်လာသည်။
"ရပီလားဟင် နာသေးလား"
"မင်းလေးအနမ်းကြောင့်မနာတော့ဘူး"
ရှက်သွားတဲ့ကောင်လေးကနှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာခေါင်းငုတ်သွားတော့တယ်။
"လာထ ကိုယ်တို့မှိုတေခူးလာတယ် စွပ်ပြုတ်ကိုနေသန်လုပ်ပေးနေတုန်း ရေချိုးရအောင်"
"ဟုတ်"
ထဖို့ပြင်နေတဲ့သူလေးကိုဖီးလစ်ကအလျင်မြန်ပင်ပွေ့ချီလိုက်တော့အလန့်တကြားလည်ပင်းကိုဖက်တွယ်လာတယ်။ရေပူစမ်းကန်လေးသဲအသာချကာ ကိုယ်လုံးသေသေးလေးကိုသေချာပွတ်တိုက်ဆေးကြောပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်တွင်းဝလေးထဲလက်တစ်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်ပီး သူ့အကြင်နာရည်များကိုထုတ်ကာသန့်စင်ပေးလိုက်တော့ မျက်နှာလေးရဲကာခေါင်းငုတ်ထားတဲ့အရှက်သည်းသူလေး။
YOU ARE READING
Save Him(Completed)
Fantasy"host ရဲ့တာဝန်ကဇာတ်လိုက်ကိုကယ်တင်ပေးရမှာပါ" "ငါကဘာလို့လဲ!" "host ရဲ႕တာဝန္ကဇာတ္လိုက္ကိုကယ္တင္ေပးရမွာပါ" "ငါကဘာလို႔လဲ!" Start Date -27.7.2022 End Date -8.9.2022
