The Maze Runner || Fanfiction

Part 10

Een knarsend geluid klinkt,het gaat snel op een bepaalde toon. Muren van een doodlopend pad gaan omhoog en een ronde gat word zichtbaar. Langzaam gaat ook dat open en een rood licht scant,en dan komt er iets tevoorschijn om een code in te voeren.

Ik word wakker van geklop op mijn deur en kijk op mijn horloge,meteen weet ik al wat we gaan doen. Ik ben klaar wakker en trek mijn schoenen aan en mijn borstplaat. Ik open de deur en Minho reikt me de arm aan. Ik steek hem in de zak die vanachter op mijn rug zit,deze zit vast aan mijn borstplaat. We halen uit de keuken nog wat om te eten en steken dat ook in onze zak en eten snel een boterham op. Daarna rennen we naar de muur,wachtend tot deze opengaat. "Zodra die muur open is gaan we rennen,we zien wel of we pauze houden,maar ik wil hoe dan ook sectie 7 bereikt hebben voordat we terug moeten. Begrepen?" Zegt Minho. Thomas en ik knikken en dan schuiven de muren met veel kabaal open. Minho kijkt ons aan en knikt,dan begint hij te rennen en samen lopen Thomas en ik achter hem aan. We gaan verschillende gangen door,tot we op een grote plek uitkomen waar links en recht verschillende gangen komen. Om de zoveel meter staat op een muur een nummer die de secties aangeeft. "Sectie 7 is volgende week pas open." Merkt Thomas op. We slagen toch bij sectie 7 een van de gangen in en komen uit bij ijzeren grote rechthoeken. "Dit noemen we zwaarden." Zegt hij tegen Thomas. Hij kijkt verwonderd om zich heen. Minho steekt zijn hand op zodra hij gestopt is met lopen. "Wat is dat voor geluid?" Vraagt hij verbaasd. Het is een soort knarsend geluid. "Volgens mij komt het van Ayla." Zegt Thomas. Minho opent mijn zak en haalt de arm eruit die hij aan me geeft. Het ding maakt de geluiden. "Ik denk dat hij de weg wijst." Mompel ik en loop in een willekeurige richting. Het ding word zachter van geluid en als ik me omdraai en richting Thomas en Minho loopt word het geluid harder en begint sneller te klinken. "Die kant!" Roep ik en begin te lopen. Ik baan een weg door de 'zwaarden'. We komen op een doodlopende gang terecht. "Hier ben ik nog niet geweest." Zegt Minho verbaasd. Het knarsend geluid is overgegaan in een lange serie knarsen op een hoge en snelle toon. We staan voor een grote muur. "Doodlopend" Mompeld Thomas. Zuchtend draaien ze zich om voor weg te gaan als opeens de rode 7 groen word. Met veel kabaal gaan een stuk of vier muren omhoog. We lopen verder tot we een hol bereiken die ook open gaat. Een rood licht scant ons. "Het grieverhol." Zeg ik en wijs naar het slijm. Dan klinkt er iets en beginnen de muren te zakken. "Rennen!" Schreeuwt Minho. Zo hard we kunnen rennen we weg. De zwaarden beginnen dicht te gaan,maar we raken er gelukkig nog net op tijd uit. We blijven rennen. Het labyrint begint te veranderen en we rennen door verschillende gangen. Sommige sluiten of gaan juist open. "Onder door!" Schreeuwt Minho en kruipt tussen twee muren die langzaam dicht gaan door. Thomas volgt snel en ik ook. Ze trekken me er net op tijd onder vandaan,anders was ik plat geweest en we rennen verder. Tot we het labyrint uit zijn. Newt en Alby komen meteen naar ons toe. "En?" Vraagt hij. "We hebben het grieversgat gevonden. Ik denk dat we via daar weg kunnen." Antwoord ik. "We zien wel." Mompeld hij. "Is de box al omlaag gegaan?" Vraag ik. Met een strak gezicht schudt Newt zijn hoofd. "Als we het grieverhol betreden moeten we waarschijnlijk tegen grievers vechten." Mompel ik. "Daar hebben we het later over. Laten we iets gaan eten." Antwoord Alby. We lopen naar de keuken en Wok schept lasagne op ons bord. Zwijgemd eten we. Er is een onrustige sfeer. Alsof er onheil dreigt. Daardoor krijg ik een onheilspellend gevoel. Na het eten loop ik het bos in en ga tegen een boom zitten. Verzonken in gedachten. Is het grieversgat wel de uitweg? En zullen we het allemaal wel halen? Ik schrik uit mijn gedachtens als Minho naar me komt. "De muren zijn niet gesloten!" Zegt hij. Met een ruk sta ik op en ren met Minho de open plek op. Normaal zouden de muren dicht moeten zijn. Er is iets mis. Er is iets heel goed mis.

Met een harde knal,gevolgd door veel kabaal schuiven twee muren open. Daarna volgt er nog een,en dan nog een. Er zijn vier ingangen. Een knarsend klikkend geluid word steeds harder. "Grievers!" Schreeuw ik en iedereen begint te rennen. "Naar de box!" Roept Gally. Ik ren met Gally naar de box en open de zware ijzeren deuren. "Vlug! Kom op!" Roep ik en jaag ze zowat de box in.