I Am Secretly Married To My Heartless Husband

Chapter 33

Xander's pov

“magandang araw ho sir" bungad na bati sakin ni manang lita. Ang bagong mayordoma ng bahay. "sya nga po pala may bisista ho kayo." dagdag pa nito.

Bago ko pa matanong kung sino, bumungad na sakin ang isang bulto ng babaeng nakatalikod at inililibot ang paningin sa buong sulok ng living room.

"what are you doing here?"

Lumingon ito sakin at matamis na ngumiti

Fvck this girl!

"xander." lumapit ito sakin at nang-aakit na hinaplos ang balikat ko.

"get off your hands away from me. " malamig na tugon ko dito at blangko syang tinitigan sa mata.

Kailangan kong kontrolin ang sarili ko, baka kung ano pang magawa ko sa kanya.

"anong ginagawa mo dito?" ulit kong tanong.

"Relax. Im just visiting you..  I miss you Xander..  I miss you so-"

"shut the fvck up kloeh!  Don't bluff such things."

"alam mong ayaw na ayaw kong makita yang pagmumukha mo kaya umalis ka na.  You can get out in this house right now."

"Xander...  Please I'm sorry..  I'm  here to say sorry of what I have  done..  Its just a mistake so please..  Please honey,  hear me out. " nangungusap ang mga mata nitong lumapit sakin.

My brows tugged up then smirk. This girl really knows how to ruin my day. He's  an expert of doing that

"i don't need your sorry.." i look in to her eyes "your sorry is useless so stop asking for forgiveness." lumapit ako sa kaniya at galit na tinitigan sya sa kaniyang nga mapagpanggap na mga mata "niloko mo ako,  and now your ruining her name! You bitch!"

Napuno ng takot ang mga mata nito at tila wala sa sariling napaatras ng dumako ang mga mata nito sa kamao ko na ngayon ay nakakuyom dahil sa pagtitimpi sa galit.

"umalis ka na.  And don't  ever come here again.  I dont want to see your face ever again." saad ko at tinalikuran sya.

"She deserve it anyway." bulalas nito na syang nakapagpatigil sakin sa paglakad.

Humarap ako sa kaniya at nakita ang nakangisi nitong mukha, wala na ang takot sa mga mata nito.

This bitch is really something! Nandidilim ang paningin ko sa kaniya.

"what did you say?"

Hinuli nito ang aking mga mata at tsaka nakakalokong ngumiti.

"she deserves it anyway..  Her name is a trash so might as well put it in the right place. Dapat lang na sirain ang basurang pangal-ouch!" natigil ito sa pagsasalita at gulat na napatingin sa akin.

"you slapped me?" di makapaniwalang tanong nito. 

"Huwag na huwag kang magkakamaling insultuhin sya sa harap ko dahil hindi lang yan ang magagawa ko sayo.. Umalis ka na! At tandaan mo 'to,  kapag hindi mo pa nalilinis ang pangalan niya sa loob ng 24 hours,  ikaw ang itatapon ko sa basurahan.  Tandaan mo yan."

"makakaalis ka na.. At wag ka ng magtangka pang bumalik dito dahil hindi ko na masikmura pang makita ang pagmumukha mo."

Nanigas sya sa kinatatayuan nito kaya naman iniwan ko na sya at umakyat sa kwarto.

Pabagsak akong nahiga sa kama at wala sa sariling tintigan ang kisame.

That woman, she's really testing my patience. 

Pinikit ko ang aking mga mata upang pakalmahin ang aking sarili at napangiti na lamang ako ng makita sya isip ko. She's smiling ear to ear while waving her hand to me.  Her smile is really beautiful.  Hindi nakakasawang tignan at pagmasdan lalo na't parang mga bituin ang mga mata nitong tila kumikinang.