Her Greatest Pain (GSS #4 ONGOING)

Chapter 17

Replacement

He didn't say anything when I said that I'm with Santil. But his expression change darkly.

"I'm going," paalam ko.

He didn't say anything again, so I grab the chance to leave him alone. Bahala na nga siya sa buhay niya. Baka malate pa 'ko sa magiging dinner namin ni Santil.

Bumaling muna ako sa kaniya at nakatayo pa rin siya habang ang isang kamay ay nasa bulsa ng slacks niya. Mariin pa ring nakatitig sa akin at bumuntong hininga.

Dahil nasa entrance na rin naman ang kotse ko at binigay na ang automatic car key ko ay agad na 'kong sumakay roon. At hindi na siya binalingan pa ulit.

I arrived at the French restaurant but I'm fifteen minutes late. Pa'no ba naman kasi traffic because there's accident along the way then rush hours pa.

"I'm sorry, I'm late," I said shyly.

He stand up from his seat and while smiling and he's the one who pulled my chair so I can sit infront of him.

"Thank you," I smiled at him.

Bumalik din siya sa pagkaka-upo.

"How's your day?" he asked naturally.

"I'm busy...-"

He cut me off. "I'm sorry for disturbing you... -"

Pinahinto ko naman siya gamit ang kamay ko na nag gesture na mali siya.

"No, it's fine. Kakaawas ko lang din naman sa work. And I'm still on my office attire and didn't change for the new clothes...," hiya kong sabi.

"It's okay, Ell. Even me I'm still on my business attire."

Napatawa na lang ako sa sinabi niya, kaysa naman na hindi ako tumawa baka maging awkward.

"So, should we order now?" he asked

I nodded and then he called the waiter so the waiter give us the menu.

Kaya naman tumingin na 'ko sa menu nila and I already picked the food that I want to eat.

"Did you pick?" he asked while staring at me.

"Yup."

Tinawag niya naman ulit ang waiter para masabi na namin ang gusto naming kainin.

"Chicken cordon blue pasta," I said.

"That's all?" he asked like he amused.

Tumango naman ako sa kaniya at nginitian siya.

"Hindi ka mabubusog niyan. Dagdagan na lang natin."

He said three dishes and an expensive wine to the waiter. Kaya lang ay mag hihintay pa kami ng 15 minutes bago nila ma served ang order. Pero ang wine ay sineserved na nila.

Ngumiti naman ako sa nag serve at para bang gulat ito na makita ako. And she didn't hesitate to ask my autograph.

"Grabe ang ganda niyo po pala sa personal. Sa mga magazines o internet ko lang po kayo nakikita! Sikat po kasi kayo, lalo na rito. Mas sikat pa nga po kayo sa ibang mga artista. Pati nanonood po ako ng runway niyo, kahit sa internet lang. Gusto ko man pong bumili ng mga ine-endorse niyo kaya lang mga branded po ito at ang mamahal," mahaba nitong sabi.

Napatawa naman ako sa waitress at gamit ang tissue paper dahil may ballpen naman ako sa purse ko ay iyon ang pinangsulat ko. Inilabas ko rin ang chanel lipstick ko at ibinigay sa kaniya.

"Nako, Ma'am Ellaina. Ang mahal po nitong lipstick...," she said but I can see on her face that she's happy.

"No, it's okay. Hindi ko rin naman 'yan nagagamit," I smiled.