𝑯𝒊𝒎.

Π42

Αφού αδειασαμε δύο μπουκάλια βότκα, 5 μπύρες ,μισό μπουκάλι κρασί και τα αγόρια είχαν κανονίσει πάνω από έξι τσιγάρα ο καθένας , χορεύαμε μεθυσμένοι ενώ τραγουδούσαμε ταυτόχρονα.

Οι φωνές μας ηχούσαν από χιλιόμετρα μακριά και ακόμα και τώρα απορώ πως δεν μας χτύπησε κανένας ενοχλημένος γείτονας την πόρτα.

Έκατσα στον καναπέ με τον Δημήτρη και ξεκινήσαμε να φιλιομαστε. Εκείνος με κράταγε σφιχτά από την μέση , όσο εγώ του χαιδευα το μπράτσο.

"Νατάσσα δεν θέλω να σε χάσω." Μου δήλωσε ο Δημήτρης ενώ ο αντίχειρας του χάιδευε απαλά το μάγουλο μου.

"Δεν θα με χάσεις μωρό μου". Του απάντησα επιχειρώντας να τον ξανά φιλήσω

Εκείνος όμως με σταμάτησε .

"Το εννοώ. Η ζωή μου χωρίς εσένα ειναι μονότονη. " Μου είπε και τα μάγουλα μου κοκκίνισαν.

"Μωρό μου τι σε έπιασε;" Τον ρώτησα ενώ του χαιδευα τα καστανά μαλλιά του.

"Απλά ήθελα να στο υπενθυμίσω" μου απάντησε και τότε ένωσε τα χείλια μας χωρίς να μου αφήσει το περιθώριο να του απαντήσω.

[...]

"Να προσέχεις " του είπα και σηκωθηκα στις μύτες των ποδιών μου για να τον αγκαλιάσω.

Εκείνος χαιρέτησε και τους υπόλοιπους και έφυγε για το λιμάνι.

Ήμουν τόσο κουρασμένη που το μυαλό μου δεν μου έδινε περιθώριο να συνειδητοποιήσω ότι για λίγες μέρες ο Δημήτρης δεν θα είναι στο χωριό.

Αν και ήθελα να πάω να ξανά κοιμηθώ στο σπίτι του Δημήτρη, η Έλενα με πήρε σχεδόν αγκαλιά για να με πάρει μαζί της στο σπίτι μας.

Δεν ήθελε να ξανά κοιμηθώ μόνη μου σε ένα μέρος που εκείνη δεν είχε πρόσβαση, μιας και την είχε αγχώσει πολύ το χθεσινοβραδινό γεγονός.

Με το που ξάπλωσα στο κρεβάτι τα μάτια μου έκλεισαν και εγώ γλυκά είχα δοθεί στην αγκαλιά του Μορφέα.

Ύστερα απο κάμποσες ώρες ύπνου τα μάτια μου άνοιξαν, μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να επανέλθω στην πραγματικότητα αλλά τελικά τα κατάφερα.

Άνοιξα το κινητό μου και είδα ότι ο Δημήτρης μου είχε στείλει ένα μήνυμα που με ενημέρωνε ότι είχε φτάσει. Έψαξα την επαφή του στο κινητό μου και τον πήρα τηλέφωνο.

Εκείνος το απάντησε σχετικά γρήγορα.

"Έλα μωρό μου." Προσφώνησε.