𝑯𝒊𝒎.

Π26

Κράτησα το κινητό μου σφιχτά , πήρα μια βαθιά ανάσα και προσπάθησα να βρω ξανά την δυναμικότητα μου.

Δεν έπρεπε να λυγίσω.

Με ενοχλεί που πέρσι με έκανε ότι ήθελε. Δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά.

Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, τα αισθήματα μου για εκείνον ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν.

Πάντα φώναζαν μέσα μου όσο εγώ προσπαθούσα να τα θάψω βαθιά.

"Καλύτερα να πέσεις να κοιμηθεις." Του απάντησα τελικά εγώ.

Δεν είναι σε θέση να ακουσει κάτι σοβαρότερο. Μην ξεχνάμε πως είναι μεθυσμένος

"Γιατί; Φοβάσαι ότι δεν ξέρω τι λέω; " Μου απάντησε με μια δόση ειρωνειας στην φωνή του.

"Δεν το φοβαμαι, είμαι σίγουρη " απάντησα .

"Εγώ απλά θέλω να το ξέρεις . Σε θέλω και σε ήθελα από την αρχή " μου είπε βελούδινα.

"Δημήτρη τώρα είναι αργά. Να το έλεγες τότε, ούτως η άλλως δεν έχω χρόνο για τέτοια σε 3 μήνες δίνω πανελλήνιες " απάντησα προσπαθώντας να πείσω τον ίδιο μου τον εαυτό ότι δεν έχω χρόνο για τέτοια.

Δεν θέλω να γυρίσω στον Δημήτρη και να χάσω κάθε ευκαιρία να περάσω στο Πάντειο .

"Μωρό μου δεν θέλω να παρατήσεις τίποτα για μενα, ούτως η άλλως δεν σου αξίζω" μου απάντησε.

Έχω μείνει. Είναι τέλειος αψυχολογητος αυτός ο άνθρωπος.

" Δημήτρη με φέρνεις σε δυσκολη θέση. Νόμιζα ότι τα πράγματα ανάμεσα μας είχαν ξεκαθαρίσει." Του είπα στην προσπάθεια να προστατέψω τον εαυτό μου από τα συναισθήματα μου.

"Μην ξεγελας τον εαυτό σου. Ξέρεις ότι ποτέ δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε απλά .. φίλοι" απάντησε κάνοντας μια μικρή παύση και ύστερα γέλασε ελαφρά στην λέξη φίλοι.

Όντως προσπαθώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου , αλλά τι άλλο μπορώ να κάνω;

Να περιμένω ένα καλοκαίρι για να είμαι με τον Δημήτρη; Όχι επρεπε να προχωρήσουμε και οι δύο. Ασχέτως αν το μυαλό έμεινε εκεί..

Γαμωτο δεν έπρεπε να γίνει έτσι, εγώ ήμουν ορκισμένη ότι δεν θα μπλεχτω ποτέ ερωτικά με κάποιον από την παρέα  και κυρίως ότι δεν θα νιώσω πράγματα για κάποιον σύντομα. Πώς τα σκατωσα έτσι.

"Δημήτρη δ-δεν ξερω, καλύτερα αυτή η συζήτηση να λήξει εδώ" του απάντησα και απομάκρυνα το τηλέφωνο από το αυτί μου για να τερματησω την κλήση.