𝑯𝒊𝒎.

Π7

Άνοιξα τα μάτια μου και βρισκόμουν σπίτι.

Η ώρα ήταν 2 το μεσημέρι.

Ήμουν καλά μόνο ζαλιζομουν.

"Πώς είσαι;" Ρώτησε η Έλενα.

"Ζαλίζομαι λίγο"απάντησα

"Πιες" μου έδωσε καφέ

Ήπια μια γουλια και έκανα έναν μορφασμό αηδιας

Ήταν πικρός.

"Σκέτο να τραβήξει την μέθη " είπε

"Τώρα πες μου τι έγινε"

Άρχισα να της λέω τι έγινε και εκείνη καταλαβε

"Εντάξει αλλά άλλη φορά μην πίνετε τόσο πολύ γιατί πρέπει να έρχονται οι άλλοι πρωινιατικα να σας μαζεύουν"

"Ναι συγνώμη" απολογήθηκα εγώ και ήπια τον υπόλοιπο καφέ.

Έστειλα ένα μήνυμα στον Δημήτρη να τον ρωτήσω πως είναι.

Δεν μου απαντάει.

Λογικά θα κοιμάται.

Κάναμε κάποιες δουλειές στο σπίτι με την Έλενα και μετά αποφασίσαμε να για τρεξιμο.

Φορέσαμε ένα αθλητικό σορτσάκι και ένα αθλητικό μπουστακι μαζί με τα αθλητικά μας και μια τσάντα και φύγαμε

Κάναμε μερικές διατάσεις και ξεκινήσαμε το τρέξιμο.

Για την ακρίβεια τζοκιν.

"Έχω παρατηρήσει ότι έχεις έρθει αρκετά κοντά με τον Δημήτρη" είπε η Έλενα καθως τρεχαμε

"Μπα όχι απλά έτυχε"

"Αφού το βλέπω. Τα πάτε πολύ καλά οι δυο σας" συνέχισε εκείνη

"Γιατί να μην τα πάμε;" Ρώτησα ρητορικά

"Ναι και λογικά δεν τον γουστάρεις και λογικά δεν σε γουστάρει"

"Όχι"απαντησα εγώ

Μα γιατί τα παρεξηγεί όλα;

"Νατασσακι μαζί μου μιλάς" με κοίταξε πονηρά

Εκείνη την στιγμή ήρθε μήνυμα στο κινητό μου.

Ήταν από εκείνον

"Εντάξει είμαι λίγο ζαλισμενος αλλά κομπλέ. Εσύ πώς είσαι;"

"Ποιος είναι;" Ρώτησε η Έλενα καχύποπτα

"Ο Δημήτρης " απάντησα εγώ

"Τι σου έστειλε;" Ρώτησε

"Του είχα στείλει πως είναι και μου απάντησε τώρα"