Formula Of Love •KTH

Chapter 32

| Chapter 32 |

I Love Her Too Late

Vaughn's POV

"I...i have stage 3 brain tumor..." 

Palagay ko ay nabingi ako dahil sa narinig kong salita dahil kay Sol, her tears are slowly pouring down to her cheeks. Pinipilit nyang 'wag akong tignan.

"I am...i am going to die and i don't want to hurt you in that way, i...i want you to be happy," Sa pagkakataon ito ay napalungon na din sya saakin

"What? Bakit hindi mo sinabi saakin--sol?! Bakit hindi mo manlang---" Hindi ko na din mapigilan ang sarili ko, i get so frustrated by the fact that there's a chance that she will die.

"I have reasons, Simon. I don't want to be a burden,"

"You are not a burden, you will never be," 

Nagkatitigan kaming dalawa bago ko nanaman nakitang napaluha sya

"I know i am not the one for you, i grab this opportunity to be away because i know...i don't...i don't love you anymore...vaughn," 

"Ang alam ko hindi na kita mahal, pero hindi pala. Noong nalaman kong may sakit ako, akala ko ang pinaka magandang rason sa break up natin ay ang nabuntis ako ng ibang lalaki. Gusto kong magalit kanalang saakin kesa maawa ka sa sitwasyon ko, i don't...i.." Naramdaman kong nahirapan sya sa pagsasalita dahil sa mga hikbi nya

"Now that you are having a child, married and...very happy. Wala na akong ibang mahihiling pa, you deserve it,"

"What?"

"I am sorry for everything, Vaughn. I don't want to..." Nanlaki ang mga mata ko ng bigla syang napakapit saakin, napahawak din sya sakanyang bandang ulo bago napatingin saakin

"I...i...i-i don't w-want t-to--" Bago pa natuloy ang sasabihin nya, mas lalo akong nataranta noong nakita kong nahimatay sya

"Sol?! Antonette, Antonette?!" Dahan dahan ko syang ibinaba sa may coach ng kanyang opisina.

Lumabas kaagad ako para humingi ng tulong.

Hindi kala-unan ay nakadating na din ang ambulansya, kami ni Elysa ang sumama sakanya sa ambulansya papuntang hospital.

Kitang kita ng dalawang mga mata ko kung gaano kataranta ang pinsan ni Sol sakanya, Elysa is holding her hand until we got to the hospital. Kung hindi pa ipapasok sa ER si Antonette hindi nya bibitawan ang pinsan.

Iyak lamang ito ng iyak na tila hindi alam ang gagawin.

"She will be fine," I stated to comfort her.

"I don't think so."

Napatingin ako sakanya dahil sa isinagot nya 

"What do you mean?"

Hindi sya tumingin saakin bago nag salita "She have a brain tumor, hindi ko alam kung hangang kailan pa sya makakita," 

Napayukom ako sa aking kamao dahil sa sinabi ni Elysa

"Nag tatrabaho pa din sya at umaaktong parang okay lang sya dahil iniintay nalang nya na mawala sya, without knowing na there's still some people that need her, like me...i need her,"