Kaeton's Obsession (Blazing Series 1)

Kabanata 16

Tahimik lang kaming lahat sa lamesa at halos mabingi ako dahil walang nagsasalita sa amin. May nagsisilbi na ulit, sina Rosalyn. Pagod na pagod kaming lahat, alam ko. Kaya kailangan na naming magpahinga pagkatapos nito.

Pero makalipas ilang minuto, nagsalita ulit si Avery.

“Hindi sa nakikisabat ako pero. . . uh. . . Uhm. Uh, Charm? May nakita ka bang kakaiba ro‘n?”

Callum commented. “Same question. Did you meet the President’s daughter?”

Ayos na tanong lang naman iyon pero bakit ang awkward sa kanilang dalawa? I looked at Chaos, he averted his gaze immediately. What’s wrong?

I nodded. “Oo. She’s kind, that’s all I know.”

After hearing what I have said, they both shrugged and act like nothing’s happened. Ano ba ang nais nilang malaman sa akin?

“Okay. Thank you for answering me.”

I continued. “Kukuhanin ko na sana iyong blueprint pero hindi kaya. Masyadong nakakatakot do’n at buti na lamang ay tinulungan ako ni Leandra! She was nice at me.”

Chaos replied. “She was always nice, really good and kind.”

Pagkatapos no’n ay wala na ulit nagsalita sa kanila. Napalingon ako kay Kaeton at napansin na tahimik lang siyang kumakain. Okay. I will just eat silently.

“We'll be undergoing training in holding and aiming firearms properly starting the following week.”

Nagreklamo si Avery. “Kaeton, that was effing easy!”

“No. You still need to practice more. We need our strength to be tougher.”

“Okay. Sabi mo, e.”

I bit my lower lip. Kasali ba ako ro’n? Gusto ko lang talaga na magkaroon ng pakinabang sa grupong ito. Iyon lang at wala nang iba.

“What about me, guys? Wala ba akong gagawin dito at hindi ako sasali sa practice niyong apat?”

“You will come too. Get ready.”

Pakiramdam ko ay nabuhayan ako ng dugo! The gun, it’s all easy, though. Naaalala ko pa rin naman kung paano iyon hawakan dahil matagal akong nagtuto ro’n. I am so excited tomorrow.

Matapos naming kumain, sina Avery, Callum at Chaos ay nasa sarili na nilang kuwarto samantalang si Kaeton, nanggugulo na naman sa harapan ng kuwarto ko ngayon.

I let him enter my room.

“Charm,” he called my name.

“What again?” iritadong baling ko sa kaniya.

Kanina ko pa napapansin na tawag siya nang tawag sa name ko.

Lumapit siya sa akin dahan-dahan kaya naman napaatras ako at tumama ang malamig na pader sa aking likod. Mabilis akong napakurap-kurap.

Ito na naman ang naghuhuramentadong damdamin ko. But if I choose, I will always choose my family. I mean, no other choice. They will always be my top priority. I miss my brothers. So. Damn. Much. They are my family. I wonder kung ano’ng nararamdaman nila ngayong ilang linggo na akong wala?

Kahit na makawala na ako ngayon? Sige lang. Magpapaalam naman ako ng maayos sa kanila at naalala kong nagtatrabaho nga pala si kuya Isaiah sa company ni Kaeton at alam kong puwede namang bumisita ro’n minsan hindi ba? Si kuya naman ang bibisitahin ko, e. Hindi ibang. . . tao.

“Adrastreiah Charm Silleza and soon to be a Valeros.”

I smirked. “Pala desisyon ka po pala,” humalakhak ako.