True Love | Taekook ✅

13

Yaptığım şey için pişmanlık duyuyordum ve bunun için de babasından özür dilemiştim

Ama asıl özür dilemem gereken kişi babası değildi oydu.

Jungkook..

_

Anlatılanlar, izletilenler.. Sabahtan beri nefes almaya çalışıyordum yemin ederim.

İçimde çok büyük bi vicdan azabı vardı ve Jungkook'un yüzü aklıma geldiği her an ağlama isteğim artıyordu.

Bay Jeon'un anlattıklarıyla nefesim kesilmiş ve hızla odadan çıkmıştım.

Odadan çıktığım gibi kendimi koridora atmıştım, yüzümü ellerimin içine alıp yere oturmuştum.

Az ileride Jimin, Namjoon ve Yoongi vardı.

Bana uzun bir süre bakmışlardı.

Jimin yanıma gelip "Bay Kim iyi misiniz?" diye sormuştu.

Onu görmekle hızla sorularımı sıralamıştım "Jungkook nasıl?, O iyi mi?, Kolu fazla kanadı mı?, Hastanede mi yoksa evde mi?, Onu görebilir miyim?"

Nefes bile almadan sorabildiğim kadar soru sormamla diğerleri de yanımıza gelmişti.

Yoongi tam ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki gözlerimdeki pişmanlığı görüp sessiz kalmayı tercih etmişti.

"O şu an iyi ve evde dinleniyor Bay Kim, dün çok kötüydü gece yarısına kadar hastanede kaldık" dedi Namjoon da benim gibi yere oturarak.

O an yanımda birilerinin olmasını umursamadan dolan gözlerimden yaşlar akmasına izin vermiştim.

Pişmanlığı en zirvede yaşıyordum ve çok kötüydüm şu an.

Her şeyin başında o benim öğrencimdi ve ben bir öğrencime elimi kaldırmıştım.

Hiçbir öğretmenin buna hakkı yoktu ama ben bunu çok rahat bir şekilde yapmıştım.

"Bakın Bay Kim o an kim olayı o şekilde görürse kızabilirdi ama kimse tokat atmazdı" demişti Yoongi.

Haklıydı.

"Kendimi ne sanıyorum ben tanrı aşkına. Kimimki lise son sınıfa giden bir öğrenciye elimi kaldırıyorum" demiştim saçlarımla oynamaya başlarken.

Namjoon tam ağzını açıp bir şey söyleyeceği sıra arkadaşları üzerine atlayıp onu susturmuştu.

Koridorun ortasında öylece yere oturup Jungkook'u düşünüyordum. Ona vurduğum da gözünden akan bir damla yaşı hatırlamıştım bir anda. Ağlamam şiddetlendi ve nefes almakta güçlük çektiğim için kravatımı çözüp yere bıraktım.

En başından beri ona "Jungkook bunu neden yapıyorsun diye sorup olayı öğrenmem gerekiyordu" , dünde bodrum katında aynı şeyi yapmam gerekiyordu ama ben asla ona olayı sormadım hep kafamdaki ön yargıyla ilerleyip onu suçladım.

Onun hiçbir suçu yoktu. O an kendini geri çekmeseydi ve geriye doğru ilerlemeseydi başka bir yerinden bıçaklanıp şu an hayatta bile olmayabilirdi.