Chapter 29

99 2 0
                                    

Umalis na si jerome pero na iwan pa din sakin ang mga sinabi nya ako magiging asawa ni allastir that's a biggest joked i've ever heard tinalo pa ni jerome ang mga kalokohan sa buhay ko eh, nabaling sa cellphone na binigay jerome saken ang atensyon ko kinuha ko yon at may video nga na andon parang kuha lang sya sa cctv pero clear naman ang lahat. Ang unang scene ay ang pag iwan ng isang lalake sa isang pinto ng bahay ng doorbell lang at saka iniwan ang box after a few minutes ay may isang babae ang lumabas may dalang baby ang babae tumingin sya sa kaliwat kanan at saka tumingin sa baba nya at nakita nyang may box kinuha nya to at pinasok sa bahay.

Ang second na scene ay nasa loob na mismo ng bahay nilagay ng babae yung box sa table at saka inasikaso ang baby nya pinatulog nya yun at nilagay sa crib na andon mismo sa sala lang maya maya pa ay may isang bata ang lumapit sa kanya at saka sya niyakap a tear fall down into my eyes they look so happy may sinabi lang yung babae saka naman umalis yung bata at hindi na bumalik pa maya maya pa ay nag linis na ng bahay yung babae at saka may ginawa sa cellphone nya at saka napaling ang atensyon nya sa box na nilagay nya sa lamesa.

Pinuntahan nya yung karton at saka kumuha ng gunting at saka inalis ang seal ng box pagkatapos ng ilang pag alis nya ng plastics ay agad syang napa upo sa sahig at bakas sa muka nya ang pamumutla maya maya pa ay umiyak na sya ng umiyak nilapitan sya ng bata ulit saka sya niyakap, yumakap naman pabalik yung babae maya maya pa ay inayos nya ang telepono nya at binalik nya ang mga plastic na nasa box at pinatong ulit yon sa lamesa buhat ang anak nya ay umalis yung babae sa sala at pumunta sa main door.

Pag balik nya ay may kasama na syang mga pulis nag usap sila maya maya pa ay kinuha na ng mga pulis yung karton at umalis hours later ay nag kabisita ang babae at base sa nakita ko it was nicolai's parents niyakap nila ang babae at nag usap na sila maya maya pa ay pare pareho na silang nag iyakan habang yakap yakap ang isa't isa so alam pala nilang nang loloko ang anak nila at wala man lang mga konting konsensya para sakin humanda sila saken.

---

It's been a three weeks at pinag isipan kong mabuti ang mga gagawin ko sawa na kong umiyak gabi gabi para lang makatulog at maka move on sa mga nangyayari sa buhay ko kaya naman ay nakapag desisyon na ko lumabas ako ng kwarto ko at naabutan ko sila allastir, jerome , audrey at dalawang tao na di ko kilala sa may pool area nag iinom lumapit ako don at mukang nagulat pa sila dahil nakita nila kong lumabas ng kwarto ko nilapitan ako ni audrey at pinaupo sa tabi nya malayo kay allastir.

"What brings you here? Mag iinom ka din?" Audrey asked umiling naman ako hindi naman kasi talaga yun ang pinunta ko at hindi ako umiinom ng alak.

"Hindi yon ang pinunta ko dito i just wanna say that i already made my decision." I announced napatigil si allastir sa pag inom ng beer nya at napatingin saken.

"What decision?" Tanong nya at napatingin kay jerome saka tumingin saken at agad syang tumayo.

"No." Yun agad ang sinabi nya saka sya pumasok ng bahay sumunod naman ako sa kanya pag katapos kong tingnan si audrey she nod saka ako hinayaan na pumasok naabutan ko si allastir sa kusina at nag bukas nanaman ng beer at ininom nanaman nya yon.

"Allastir.." tawag ko sa kanya.

"No miki hindi ako papayag! That's decision it's bullshit! We won't take any risk! At hindi ako papayag!" Sigaw nya saken alam ko naman na magiging ganito sya pero hindi ko naman kayang manahimik na lang.

"Alam kong sobrang against ka sa desisyon na yon pero wala naman tayong ibang choice! We need to lure them out para pag bayaran lahat ng kasalanan nila satin lalo na saken madami ng buhay ang nawala saken allastir! And I'm so tired of crying every night! I'm so tired of being weak! I'm so tired being nothing! I'm so tired of being a robot! Gusto ko lang naman makalaya! Gusto ko lang naman ng normal na buhay! Pero paano ko magagawa yon kung puro tago at puro takot ang nararamdaman ko! I want to move on and forget everything!" Umiiyak kong sabi sa kanya agad naman nya kong niyakap at hinalikan sa ulo.

"I want to start a new kung malaki man ang sugal na kailangan ko para lang maging maayos ang lahat handa na ko maging okay lang ang lahat pagod nako pagod na pagod." Dagdag ko pa.

"I'm sorry I'm really sorry" paulit ulit na sabi ni allastir saken habang yakap ako at hinahalikan ang ulo ko.

I don't want his sorry's i want to be happy and to be in peace maya maya pa ay kumalma na ko naka upo kame sa kama ko hawak nya pa din ang kamay ko at ako naman tulala lang tahimik lang kame at walang gustong mag salita umabot na lang ng gabi hindi pa din sya nag sasalita.

"Mahirap ba talaga ang hiling ko allastir?" Tanong ko sa kanya pero hindi ko sya tinitingnan.

"Hindi naman takot lang ako sumugal." Mababang tono na sabi nya saken.

"Natatakot kang sumugal anong plano mo saken, kung ikaw takot paano naman ako? Madami ng nawala saken allastir madami na ngayon pa ba ko matatakot sumugal." Nang hihina kong sabi sa kanya.

Hinila nya ko at niyakap ulit. "I have plan to keep you always safe, ako na lang ang gaganti sa mga nawala sayo wag ka lang masaktan i'm so scared that i maybe lost you too ayaw ko na din mawalan ng mahal sa buhay im so scared that i maybe failed to protect you kaya please don't and stay out of it." Allastir

"No, i want to be involved allastir please for the sake of my twin and for my children mag iingat ako at susunod sayo hindi kita susuwayin pangako." Desperada kong sabi.

Humiwalay sya ng yakap at tiningnan ako sa mata maya maya pa ay hinalikan nya ang noo ko.

"So stubborn." He said and he left me.

One night mistakeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon