Chapter 15

134 4 0
                                    

Napaupo ako dahil nanlalambot ang tuhod ko agad naman akong inalalayan ni laura para maka upo ako ng maayos sa upuan namin hindi ko na maintindihan ang mga nangyayari naguguluhan na ko at hindi ko na alam ang nangyayari.

"Laura anong gagawin ko in just three months ga graduate na tayo ng college anong gagawin ko?!" Hysterical kong tanong sa pinsan ko na niyayakap ako umiyak ako ng umiyak hanggang sa nakaramdam ako ng antok.

Ng magising ako ay nasa kwarto na ko pero hindi ako nag iisa andon si allastir naka tingin saken na para bang pinag aaralan nya ang muka ko bakat sa muka nya ang galit at matinding pag aalala.

He smile a little when he saw me. "Gising ka na pala." He said in a small tone walang cold at lalong walang emosyon plain lang na tono.

"Bakit andito ka? Paano ka nakapasok dito?" I asked him and he just smile and brush my hair.

"Laura let me in don't worry hindi naman ako mag tatagal and your parents doesn't know I'm here and they don't have to know." He said.

"Laura told me everything." Allastir said after the long silence between us naramdaman ko nanamang namamasa na ang mata ko niyakap ako ni allastir ng mahigpit and the next thing i knew i was crying again in his arms.

"Don't cry, i will fix this." He whispered he broke our hug and he wipe away my tears and directly look into my eyes.

"I promise i will fix this I won't let you marry that loser." He said and he kiss my forehead and hug me again.

He left and laura smiled at me and she left me. Nakatulala lang ako at walang ibang pumapasok sa utak ko kundi ng ilang buwan na natitira saken at kung ano ang magiging buhay ko kung sakaling makasal ako kay nicolai.

Kinaumagahan ay maaga akong umalis ng bahay hindi na ko kumain kahit pa lagi ko namang kasabay si mommy kumain sa cafeteria na lang ako kakain buong byahe ko ay tahimik ako I didn't bother to asked kuya more about the incident baka lalo lang akong ma stress kapag ginawa ko pa yon.

Pag dating ko sa school ay bumaba na agad ako at nag lakad papasok sa gate ng school ng may tumawag sa pangalan ko.

"Miki." Tawag ng isang boses na alam kong kinaiinisan ko sa lahat.

Tumigil ako sa pag lalakad at hinarap ang taong yon. He looks okay i guess magaling ang mga promotekta sa kanya hindi na ko magugulat he's parents love him the most they even worship him.

"Ano nanaman bang kailangan mo nicolai hindi pa ba sapat na ikakasal ako sayo? Thank you nicolai for ruining my life again." I told him he bow his head.

"Hindi ko naman alam na mangyayari ang lahat ng to miki believe me mahal kita mahal na mahal kaya please wag mo kong sisihin sa lahat ginawa ko lang naman to kasi sobrang mahal kita." Nicolai said

"This isn't Love nicolai hindi kailan man mapipilit ang pag mamahal! At mas lalong hindi binibili ng pera yon! Kusang nararamdaman yon hindi pinag pipilitan! You know what?! I'm so disappointed on you and i hate you! Kahit ikasal ako sayo! Hinding hindi mo makukuha ang puso ko! Sayo ang katawan at kaluluwa ko pero ang puso ko hinding hindi mo makukuha kahit mamatay ako!" I said and i slap him hard on his face and left him dumbfounded.

I went to the comfort room to burst all the tears i feel so betrayed and hurt I'm so sick of this and I'm so tired i wanna end up my life i took my cutter in my bag and i swipe it up and i can see the blade i point it on my wrist when someone knocked on the door I didn't open it or answer it the next thing i knew is i was in allastir chest.

"No princess don't do that." Allastir said while hugging me tightly.

"Why? Is there any reason to live? I'm so tired allastir I'm really really tired being used by anyone i wanna end this thing really." I said lifelessly.

"No don't say that i can be your reason to live trust me with this princess please." Allastir said in front of me i look at him and i can see that he is really worried about me.

"Why? Why are you look so worried about me?" I asked.

"Because i loved you." He said my heart skip a beat.

"Y... You wha.. what?" I asked again.

"I love you miki." He repeated.

Fresh tears flow into my eyes, I can't believe on what he was saying.

"I can't love you back allastir even though i like to but I can't im sorry but I can't you know my situation right and i don't wanna you to get hurt because of me hindi ko kakayanin yon." Umiiyak kong sabi sa kanya hinawakan nya ang kamay ko at hinalikan yon.

"You don't deserve him. You deserve me princess and i will make sure he won't get what is mine." Allastir said and kissed me in my lips i was shocked but i just found myself kissing him back.

After a few minutes he broke our sweet and passionate kiss and he smile at me. "So it's that a yes?" He asked while looking at my eyes.

"Yes on what?" I asked

"Can i court you?" He asked again.

I was about to say no but he put his finger to my lips. "I won't take a no princess believe me i can do whatever i want to do whatever you like it or not." He said firmly.

"Alam mo naman sitwasyon ko allastir hindi ba anong magagawa mo o ko hindi mo pa kilala ang mga magulang ko kaya natatakot ako." Nanginginig kong sabi sa kanya he hugged me again and i feel secured in his arms.

"I know your parents very well princess believe me it's them not knowing who really i am don't worry they will gonna know who the hell i am." He said.

"Don't do it again trust me okay?" He said referring on what i am about to do just a while ago i nod like a child and he pat my head.

Inalalayan nya ko hanggang sa makarating kame ng clinic inutusan nya pa ang nurse na bantayan ako at hinayaan nya kong matulog don at sinabihan na wag na kong pumasok at sya ng bahala don.

Hinayaan ko na lang sya at sinunod ang gusto nya ang matulog ako.

---

Sick day kalokaaaaa happy reading everyone!

One night mistakeWhere stories live. Discover now