EVDE TOPLANAN VARLIKLAR

649 23 1
                                    

Bu olay 2008 senesinde yozgatın yerköy ilçesinde yaşanmıştır...Benim hanım ve cocuklar ankara bi akrabanın dügününe gitmişlerdi.. bende iş geregi hafta sonu gidecektim.olay perşembe akşamı başladı.. akşam işten eve geldim saat 10 gibi evde kimse olmadıgı için anahtarla actım kapıyı... bir adım içeri attım kafama bişi düştügünü hissettim elimle öle doru attım kapıyı kabattım... baktım böcek dikkat ettim kene gibiydi pek üstelemedim üstüne bastım. ayakkabıları cıkarıp içeri gectim... mutfakta bardak aldım su icecegim buslugu acarken dikkatimi nikelajlı sarımsak dögecegi üstünde güzel giyinimli insan gibi görünen bi kadın yansıması... arkamı döndüm bişi yok .. ama o parlaklık üstünde oynuyan kadın baya net.. iceri gecip kanepeye oturdum.. üstümdeki şaşkınlıgı atmak için.. televizyon kapalı ama o yansımadan salonun icinde gezen insanlar görüyordum.. ama cıplak gözle bişi yoktu..perden önünden insan gölegeleri geciyordu balkondan cıkıp bakıyorum kimse yok.. aklıma kötü bişiler gelmeden yatmak istedim.. yorgunluktandır dedim... yatak odasına gecip yattım bu olanları düşünürken uyuya kalmışım... sabah kalktım herşey normal hiç bişi yok evde korkum gecti akşamki bir şeydi deim korkmamak için kendimi kandırıyorum.. akşam iş dönüşü geldim.. solana gectim oturuyorum.. televizyonu actım... birden bolkonda olanları fark ettim cıktım balkona normal insanlar bana aldırış etmeden sohbet ediyolar kadınlar erkekler cocuklar yaşlılar var ama arkamı döndüm salondaa oturanlar var valla hevin her tarafı kalabalık sesleri ugultu gibi geliyo ama anlamıyorum.. butun ev cok kalabalık.. yanaşmak istedim birine soracam ben yanaştıkca kaypoluyolar kacıyolar... siz kimsiniz dedim kadına bişiler söylüyor ama ugultu gibi anlaşılmıyor.. beni eliyle işaret ederken içeri cagırdı.. yatak odasına gitttim peşinden odaya girdigimde yatakta uzanmıştı gel diyordu bana eliyle bir adım attım dur dedi bana anlamıştım bu sefer cocuguma bastın dedi yere baktım evdeki yük yıkılmış yerde yastık vardı yastıgı elime aldım cocuk degil yastık dedim bi an bi yaşlı kadın oturmuş yatagın yanına bişiler mırıldanıyordu... hemen evden cıkarak ankaraya gittim... dügünde kim görse beni sana ne oldu diyordu yüzüm bembeyaz ... tekrar eve dönmeden bu işi bilen hocalarla görüştüm... bana yapacaklarımı anlattılar... şükür bir daha görmedim böle bişi...tabi şimdiye kadar.. vakit ayırdıgınız için teşekkürler...

KORKU SEANSIWhere stories live. Discover now