ဘုန်းထက်(Arc -1.2)

Start from the beginning
                                    

*ငါ့အလှကိုနင်ကြာကြာမငြင်းနိုင်စေရပါဘူး အဟက်*

>>>>>>>

"သွန်း ကလေးလေး"

"ဗျာ"

"နေမကောင်းဘူးလား"

မျက်နှာလေးဖြူမက်ဖြူရော်ဖြစ်နေတာကြောင့်နှဖူးကိုစမ်းကြည့်လိုက်တော်အနည်းငယ်နွေးနေသည်။

"ကိုယ်တေနွေးနေတယ် ဖျားချင်နေတာကိုအိမ်မှာဘာလို့အနားမယူတာလဲ သွန်းရဲ့"

အဖျားအခံရှိနေတာကြောင့်အနည်းငယ်ခြောက်သွေ့နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးက ပန်းနုရောင်ဖျော့ဖျော့လေးရယ်။လည်ချောင်းခြောက်နေပုံရတဲ့ကောင်လေးက တတွေးကိုခနခနမြိုချနေတာကြောင့်ရေသန့်ဘူးလေးကိုဖွင့်တိုက်လိုက်တော့ပြန်ထွေးထုတ်ပီး...

"ခါးတယ်"

"အဖျားရှိနေလို့ လျှာပေါ်မှာခါးနေတာ နေမကောင်းဖြစ်ချင်နေမှန်းသိရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့ကျောင်းလာတာလဲကွာ ခွင့်တိုင်ပီးအိမ်မှာနားပေါ့ ကြည့်အခုတော့.."

"အင့်"

ဘုန်းထက်ဆက်ပြောမဲ့စကားတေက သွန်းရဲ့ပါးပေါ်စီးကျလာတဲ့မျက်ရည်စလေးကြောင့်ပြန်မြိုချလိုက်ရတော့တယ်။

"သွန်း"

"ဟင့် မဆူပါနဲ့ သွန်းက အင့် သွန်းက အူးဝါးး"

"သွန်း ကလေးလေး မငိုပါနဲ့ကွာ ကိုယ်ဆူတာမဟုတ်ပါဘူး"

နဂိုထဲကစိတ်အားငယ်တတ်တဲ့ယုန်ဖြူလေးကအဖျားရဗိနေတော့ပိုလို့တောင်အထိမခံဖြစ်နေမှာကိုသူမေ့သွားခဲ့တယ်။

"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ ကိုယ်မှားတာပါနော် ကိုယ်ဆူတာမဟုတ်ပါဘူး သွန်းတစ်ခုခုဖြစ်မှာကိုယ်စိတ်ပူသွားလို့ပါ"


<Zawgyi>
"ဗ်ာ ဟုတ္"

ဘုန္းထက္ သြန္းစားေနတဲ့မုန္႔ေတကိုသယ္လိုက္ပီး သြန္းကိုလက္ဆြဲကာထြက္သြားတာေၾကာင့္ ခင္ခင္ခေပါက္ကြဲသြားေတာ့သည္။

*ေတာက္စ္! ငါ့လိုလူကိုမ်ားအ႐ွက္ခြဲရဲတယ္ ဟက္ ငါ့အလွေက်ာ့ကြင္းကိုဘယ္သူမွမ႐ုန္းႏိုင္ဘူး နင္လဲငါ့ဘက္ပါလာေစရမယ္*

Save Him(Completed)Where stories live. Discover now