{16} korkaksın [pansymione]

724 49 56
                                    


Akşam yemeklerini yemişler ve herkes dinlenmek için odasına çekilmişti Blaise ve Ron aynı odada Harry ve Hermione de aynı odada kalacaklardı. Pansy özellikle Herm ile kalmak istememişti.

Pansy boş şeyler düşünerek kendisini oyalarken kapının tıklanma sesi odayı doldurmuştu. Hermione kapının arkasından "Girebilir miyim ?" sesini duyunca Pansy yutkundu ve kısık sesiyle "Gir." dedi.

Kapının açılıp kapanması bir olmuştu Pansy Herm'i görünce yatakta dikleşti. "Rahatsız etmiyorum ?" dediğinde Pansy kibarlığına gülümsedi "Hayır. Otursana." eliyle yatağı göstermişti.

Hermione kaşlarını çattı ve oturmadan önce "Niye bu kadar sakinsin ?" diye sordu. Gündelik hayattaki Pansy'nin şuan Hermione'ye kızgın olması gerekirdi ama o sakindi ve üstelik onunla konuşuyordu.

Pansy "Sinirli olmamı gerektirecek bir şey mi yaptın ?" dediğinde Herm kafasını hemen hayır anlamında salladı. "Pekala... Imm neden buradasın Granger ?"

Pansy'nin araya mesafe koyması Hermione'nin yüzünü düşürmüştü.

Herm "Ben... Konuşmak istiyordum. Şu şeyle ilgili ?" Pans kaşlarını kaldırıp sordu "Neyle ilgili ?" elbetteki ne hakkında konuşacaklarını biliyordu ama korkuyordu işte.

Hermione bakışlarını Pansy'nin yeşillerinden ayırdı ve duvara sabitledi "Ormanda öpüşmemizle ilgili" dediğinde çoktan yanakları kızarmıştı bile :))

¦flashback¦

Pansy yine bir korkunç bir rüyadan uyanmıştı gerçi kabus desek daha doğru olurdu hava daha yeni aydınlanırken o üzerine bir hırka aldı ardından dışarı çıktı.

Herhangi bir minder almadan yere çimenlerin üstüne oturdu ve dizlerini kendine çekip başını yasladı.

Kabusunu düşünürken yanındaki hareketlikten irkildi tam yumruğu geçirecekti ki onun elini tuttu "Benim Hermione."

Pansy elini yavaşça indirirken gözlerini ovdu "Dalmışım." diye mırıldandığında "Sorun değil." diye karşılık verdi Herm gerçekten sorun yoktu çünkü Pansy'nin bu hallerini seviyordu..

"Bu saatte niye uyanıksınız Mrs. Parkinson ?" Pansy Hermione'nin kolundaki saate baktığında beşi yirmi geçtiğini gördü "Bu saatte uyanmak yasak mı Mrs. Granger ?"

"Tabii ki de değil sadece beni tanıdığım Pansy bu saate uyanmaz." Hermione farketmeden ona daha da yaklaşmıştı. "Çok mu iyi tanıyorsunuz bu bayanı ?" Pansy oyuna devam ediyordu çünkü kendisine göre kaçıyordu kabusundan.

Hermione bakışlarını yerden kaldırınca çok sevdiği yeşillerle karşı karşıya geldi."Tanıdığımı düşünüyorum eğer kendi kişiliğini saklamıyorsa." oda oyuna devam ediyordu "Kim bilir..." dediğinde Pansy ki sesi çok kısık çıkmıştı dibinde olan Hermione'nin bakışları oraya kaymıştı. (nereden nereye)

Pansy Hermione'nin baktığı yeri dörünce yutkunmadan edemedi kalbi çok hızlı atıyordu. Hermione "Ben bilmek istiyorum." dediğinde Pansy hafifçe kaşlarını çattı dudaklarının arasından "hmm ?" diye bir ses çıkmıştı. Çünkü artık Pansy'nin de tek bir odağı vardı.

Hermione "Ben gerçekten bilmek istiyorum." dedi ardından elini Pansy'nin yanağına koyup kendine çekti ve dudaklarına yapıştı.

Pansy bu hamleyi beklediği için hemen karşılık verdi sabahın ilk ışıklarıyla onlar öpüşürken Pansy'de ellerini kızın iki yanağına koydu ve onu daha da kendine çekti. Hermione diğer elini kızın boynuna sararken kucağına çıktı.

Bir süre daha bu devam ederken biranda Hermione hemen ondan ayrıldı göz bebekleri büyümüştü Pansy'nin kucağından kalktı ve elini dudaklarına götürdü.

my baby {drarry} Where stories live. Discover now