Kaeton's Obsession (Blazing Series 1)

Kabanata 4

"Be safe."

Napapikit ako sa inis habang naglalakad papalabas ng pintuan. Safe? Akala naman kung saan pupunta! Ihahatid ko lang ang pinagkainan niya sa kusina at babalikan ko rin siya roon para ihatid ang bagong laba na damit niya.

Doon daw siya palagi sa office niya naliligo sa tuwing busy at hindi lumalabas. Buong maghapon lang sa loob habang nagbabasa ng mga cases.

Gaano ba siya katalino para magkaroon siya ng maraming trabaho? Hindi siguro naturally kailangan iyon. Sipag lang talaga. Neverthless, need pa rin ng intellegence upang makapasa sa board examination and battery exam. Masyado iyong mahirap. Tiyaga lang talaga sa pag-aaral ang kailangan.

At the age of twenty-seven, he's super succesful.

I'm twenty-three years old, and I still haven't accomplished anything because my own mother has taken down my own hobbies and career just because I disobeyed her orders.

"Madame Charm, ito po ang gagamitin ni Sir Kaeton na damit ngayon. At nawawala po iyong boxer niya kaya puwedeng makisuyo sa kuwarto niya, nasa pinaka dulo ng wall, iyong pinaka malaki."

I nodded. Sinunod ko ang sinabi ni Mirabella at nagtungo sa tinutukoy niyang kuwarto. Pagkapasok ko pa lang ay kaagad na umalingasaw ang mabangong pabango. Malinis iyon kahit na kulay itim. Dalawa ang kuwarto niya? Iba ito sa kuwarto na pinasukan ko noong isang araw.

Naglakad ako papalapit sa dresser at binuksan iyon. Napaawang ang aking labi nang makakita ng maraming baril! Hindi lang basta isa. . . mayroong AR-15 Type. AK Type. Machine Gun. Rifle. Shotgun. Pistol. Derringer. Revolver and others.

Bakit may ganito siya?!

Nang silipin ko ang isa sa mga baril niya ay bigla akong nahilo sa nabasa.

OV HLRGROVTV.

What's the meaning of this one?

Umiling ako at kumuha na lamang ng boxer nya sa tabi ng dresser. Ibang dresser pala ang nabuksan ko.

Alam ko namang leader siya at alam ko ang responsibilidad na kinakaharap niya pero hindi ko naisip na ganito kalala. May mga baril. Sobrang dami.

Pagkapasok ko sa office niya ay kaagad kong binaba sa sofa ang kaniyang mga kagamitan. Ni hindi man lang niya iyon sinilip. Focus lang siya sa pagbabasa at pag type ng mga letra sa kaniyang laptop. Para bang wala siyang pakialam sa paligid niya.

He stared at me with serious eyes and said, "I'm too concentrated on my task but I detected something else in my room, I do not even allow other people to access there until I declare it," he said. "Now, What are you doing in that room, Charm?

Kaagad akong napalunok.

"It's not just a room, there are many significant material objects in there, which is why I don't permit anyone to enter since I'm very fastidious about my equipment."

I bit my lower lip and slowly nodding.

"I'm s-sorry, kumuha lang ako ng b-boxer doon. . ." I bowed.

I heard him sighed.

"Forgiven. But next time, announce it to me first before entering that room."

"Opo, sir."

He's eyes darkened.

"Put that 'opo' down. Only Kaeton."

Ah, ganoon ba.

"Sige, Only Kaeton, mauuna na po ako," I giggled why turning my back on him.

Nagtatakbo ako palabas habang tumatawa ngunit hindi ko na naman mabuksan ang malaking pintuan. What the hell?!

Dahan-dahan akong lumingon sa kaniya at napagtanto na naka tayo na pala siya ngayon at masama ang tingin sa akin.