AHZA |gay|

|1|

|1•|

Amfide hem gerginlik içinde hemde heyecanla kıpırdanarak oturuyordum. Bugün emeklerimin karşılığını aldığım gündü. Kötü bir liseden mezun olunca üniversite sınavına hazırlanmak benim için bir hayli zor olmuştu.

İki sene mezuna kaldıktan sonra zorda olsa hayalini kurduğum bölümü ; genetik mühendisliğini kazanmıştım. Ailemden ve sevdikleriminden uzakta olmak biraz zor olsada zamanla alışacağımı düşünüyordum.Etrafa yeniden göz gezdirdiğimde herkesin kendi halinde olduğunu görünce cebimden telefonumu çıkarıp annemin numarasını tuşladım. Gerginken onunla konuşmaya ihtiyaç duyuyordum.

Çevremdekilerin kazık kadar oldun sözlerini hiçbir zaman takmamıştım, sanırım kaç yaşına gelirsem geleyim hep anneme bağlı kalacaktım.

Ailem benim uğurumdu.İstediğim çoğu şeyi yerine getirmeye çalışır, hep beni mutlu ederlerdi. Babam biraz fazla dine düşkün olduğu için bazen birbirimize bozulsakta önemsizdi. Baba-oğul arasında küçük sorunlar tabiki olurdu.

Aslında aile bağlarım biraz kopuk ve değişikti. Ebeveynlerim benim doğumumdan sonra apar topar Aydın'a taşınmıştı. Akrabalarla bile çok nadir telefonda konuşurlardı daha kendi memleketime hiç gitmemiştim. Bu bazen tuhafıma gitsede umursamıyordum babam değişik bir adamdı. Kendi ailesiyle hiçbir şekilde görüşmüyordu bu bana bazen despotça gelsede aslında yumuşacık ve merhametli bir adam olduğunu bildiğim için kendince haklı olduğunu düşünürdüm.

"Batuhan , oğluşum."

Duygu yüklü sesiyle biraz içim burkulmuştu. Onlardan ayrı kalmak istemediğim için tercihlerin çoğunu Aydın'a vermiştim ama tutmamıştı.

"Annem, nasılsınız iyi misiniz?"

Çoğu öğrencinin bakışlarının bana döndüğünü hissetsemde gerilmemeye çalışıp önüme döndüm.

"İyiyiz annecim sen nasılsın , napıyorsun?"

Çok gerginim anne!

"Biraz heyecanlı ve gerginim okula geldim. Birazdan ders başlar ama seni aramak istedim."

Güzel gülümsemesinin hayali gözümün önüne gelince huzurla gözlerimi yumup açtım. Onlarsız bir yaşama alışmak benim için şimdiden çok zor gelmeye başlamıştı.

"Benim sana öğrettiğim sureleri içinden sık sık oku emi annem?"

Yine her şeyi dine bağlamasına gülesim gelsede güzel sesini dinlemeye odaklanarak vakit geçirmeye çalıştım.

"Tamam. Babam nasıl yanında mı?"

Telefonun diğer ucundan kıkırdama sesleri gelirken tüm stresimin uçup gittiğini hissediyordum.

"İyi ama fazla duygusallaştı ihtiyar. Sen yoksun diye dün tüm gece uyumadı , daha alışamadık gitmene."

Sınıftaki gürültü gitgide azalırken ben hala telefonda konuşuyordum.Annem,babamın gece bir kaç defa odama gitmesinden ve çok üzüldüğünden bahsederken kısa bir süre sonra dayanamayıp yanıma geleceklerini anlatmışlardı.