Baba Şevkati!!!(+18)

"BŞ"-Bölüm11-Seni Kaybetmekten Çok Korkuyorum

Bölüm şarkısı; Cem Adrian- Beni Böyle Bırakma :-)

Hatırlatma...

Saat 02:38 telefonum da 50'den fazla arama ve mesaj var. İnanmıyorum. Ben kendimi baya kaptırmışım Ceyda'ya. Üzerimi giydim eve doğru yürümeye başladım.
"Para ver bana!!!"
"Yürü git lan işine ne parası yok para mara!!!" balicilerden de bıktım lan. Tek zengin benim heryerde karşıma çıkıyolar. Hassiktir cebinden çıkardığı kelebeği sallamaya başladı.
"Veriyon mu yoksa öldürüyüm mü?!?" arkamı döndüm ve koşmaya başladım. Param yoktu. Olsada vermezdim. Kelebek olsa da öldürürdü. Ve ölmek istemiyorum. Omzumda bir el hissettim. Böbreğime saplanan sert ve demir bir şey. Kulak vuğultusu göz karartısı ve son duyduğum şey.
"Bunu yapmaya mecbur bıraktın!!!!!"

Gözlerimi zar zor aralamıştım. Burnuma müthiş bir hastane kokusu geliyordu. Tepemde kocaman bir lamba vardı. Kulaklarım uğultu doluydu. Duyabildiğim tek ve son şey;
"Hasta uyanıyor narkozu arttırın ve ameliyatı sonlandırın.... Neşter!!!!" ve dıt dıt dıt dııııııııııııııttttttttttt.....

Heves'in ağzından.....
Enes'in haberi bize ulaştığında koşarak hastaneye gelmiştik. Şuan ameliyattaydı ve durumu kritikti. Kapıdan çıkan hemşireye salya sümük koşup.
"Durumu nasıl?!?"
"Şu an bilgi vermemiz yasak!!!"
"Nasıl ya benim içerde umudum yatıyor nasıl yasak olur yaa!!" ağlayışım artıyordu. Ellerim titriyor başım dönüyordu.
"Enes'i görücem!!!" ameliyathane kapısına doğru koştum. Hemşirenin soğuk elini kolumda hissettim. Benim Enes'imi bu elleriyle üşütmüştür bu şıllık.
"BIRAK BENİ ENES'E DE BU SOĞUK ELLERİNLE Mİ DOKUNDUN?!?"
"Hanımefendi sakin olmalısınız hastanız ve hastanedeki diğer hastaların sağlığı için!!!!!" kulağımı tırmalayan iğrenç bir sesi vardı. Bu kadını öldürürüm ben. Üzerine yürümeye başladım ki Pamir beni tutup adeta fırlattı. Devrim'in sakinleştirici sesi benim sakin olmamı sağladı. Bacaklarım dayanamıyordu bedenime. Taşıyamıyordu adeta. Kendimi yavaşca soğuk betona bıraktım. Ve tek düşüncem Enes'ti....

1 hafta sonra....

En sonunda hastaneden çıkabilmiştik. Heves'te Enes'te çok iyiydi. Çok mutlulardı da. Ancak onlar mutsuz olcaklardı. Hani kötü bişey olcağını hissedersin ya içimde öyle bir sıkıntı var. Bizim gruptan birileri mutsuz olcaktı. Umarım böyle bişey olmaz...
Arabanın icinden Cem Adrian'ın boğuk ama müthiş sesi yükseliyordu.

Biliyorum her gece her sabah her saniye

Eksiliyor bir şey kalbimizden

Tükeniyor her güne içimde her hikaye

Yavaş yavaş geçiyoruz ömrümüzden

Görüyorum kayboluyor önümde her mucize

Alışıyor gözlerimiz karanlığa

Büyüyoruz sanerken savruluyoruz zamanda yaklaşıyor üstümüze ölüm

Kaaaalllll beni böyle bırakma

Nasıl korkuyor insan böyle yalnız kalınca

Ne olur kal beni sakın bırakma

Nasıl titriyor bir kalp karanlığa alışıncaaa.....

Göz yaşlarıma engel olamadan ağlıyordum. Bu adam beni ağlatıyordu. Sesiyle şarkılarının sözleriyle herşeyiyle beni ağlatabiliyordu. Cidden müthiş!..

Eve kendimi zor atmıştım yol boyunca kimse konuşmamıştı. Çok sıkıcı bir yolculuk olmuştu. Banyoya girip rahatlamıştım. Kendimi yatağa fırlatıp uykunun huzurlu kollarıyla sevişmeye başladım.....

Çoktan sabah olmuştu. Evde kimse yoktu. Oysa ki bugun cumartesi. Acaba neden?!? Yoksa Enes'e bişey mi oldu. Hayır olamaz. Koşarak telefonumu aldım ve Heves'in numarasını buldum. Arıyor..... Arıyor..... Arıyor.....
"Heves nerdesin?!?"
"Devrim sana bomba haberim var!!!" sesi mutluydu. İçim rahatladı.
"Sarı şeytanı bulduk kızım depoya getirediler çabuk uç!!!!!" telefonu kapattım üstüme siyah bi büstiyer geçirdim. Altıma siyah yüksek bel bi pantolan. Altına asker botlarım. Saçlar topuz üstüme de Alaz'ın siyah poları ve tam anlamıyla harikayım!..

"Söyle niye bizimle uğraşıyosun?!?" depoya geldiğimde Dirim'in adeta bağıran sesi bi köşede öfkeden kuduran Can'ı sakinleştirmeye çalışan Sima ve Pamir'in kıkırdamaları. Enes ile Heves'in küçük sevişmeleri. Kapıya yaslanmış beni inceleyen Alaz yapmışlar. Bayılıyorum bu çocuğa. Yanına gittim ve dudağına bi öpücük kondurdum.
"Polar yakışmış!!!" bunları dedikten sonra göz kırptı ve kahkaha attı.
"Sahibi kadar olmasa da!!!" cilveleşmeye devam ederken Can'ı zapdedemediler ve Ceyda'ya bi tane geçirdi.
"Polisi aradık şahidimiz de var kanıtımız da hapislerde çürüycek!!!!" demesiyle siren sesleri kulağıma doldu. Polisler geldi Ceyda'yı kelepçelediler ve arabaya doğru götürdüler.
"Enes bıcaklandığı gece benimleydi. Sevişmelerimizi unutma bebek!!!!" bunları demesiyle Heves'in sırıtışı silindi adeta yerini öfke aldı. Ceyda'yı arabaya tıkdılar ve uzaklaştı.
"BEN SENİN İÇİN NE KADAR MERAK ETTİM SEN İSE İNANMIYORUM SANA!!!!" götünü yırttı valla. Enes özür diler gibi baktı. Heves bir tokat geçirdi valla benim canım acıdı. Gözlerinden aşağı yaşlar süzülürken;
"Ben yetmiyom mu sana?!? Yazıklar olsun Enes!!!!!" dedi ve hızla kapıya ilerledi.
"Gitme Heves nolur gitme!!!!" yalvardı çocuk resmen. Yavaşca arkasına döndü ve;
"Gitmemem için bi sebep söyle!!!" bunu demesiyle Alaz'a sokulmam arttı.
"Seni kaybetmekten çok korkuyorum!!!!"

Umarım beğenmişsinizdir. Can karakteri bundan sonra kitabımda yer alıcak. Çünkü severek yazıyorum. Salgın adında bi kitap yazmayı düşünüyorum. O da +18 olucak sizce yapıyım mı?!? Volt istiyorum lütfen!!!!

Umut tükenince yine çarpar mı bir kalp?!? C.A