Baba Şevkati!!!(+18)

"BŞ" -Bölüm 3-

8 ay önce
"AYAZ YETER YA GIDIKLANIYORUM" sabahtan beri beni gıdıklıyordu. Çünkü tek kötü yanım tik almam. Ve malesef Ayaz bunu biliyordu. Annem öldükten sonra hayatıma girip beni mutlu eden tek kişiydi. O benim iyikimdi. Ancak bu son görüşmemizdi. O benim yaz aşkımdı ve babam yazlığı borçlardan dolayı satmıştı. Birdaha Aydın'a gelemiycektim. Birdaha Ayaz'ı göremiycektim. Beni gıdıklamayı bıraktığında.
"Ayaz biliyorsun son günümüz ve son saatlerimiz." beni umursamadı ve arkasını dönüp yürümeye başladı. Bi anda durdu.
"Herşey sana bağlı Minik kuşum sen istesen ben İzmir'e de gelirim ama sen beni istemiyorsun. Mesafeler sevgiye değil sevişmeye engel. Seni hep sevicem FISTIĞIM!!!" bunları diyip koşmaya başladı ve ben saatlerce orda öyle kalakaldım. Aklımda takılı kalan tek kelime ise "Seni hep sevicem FISTIĞIM!!!" oldu...

8 ay sonra
Çoktan sabah olmuştu gözlerimi zorla arlarken burnuma menemen kokusu geliyordu. İçki kokusunu özlemiştim. Babamı görmeye gitmeliydim. Üstümü apar topar giyip aşşağı indim. Sofrada Heves Ayaz ve Enes vardı sadece. İnanmıyorum Heves. Sıçtık yeminlen.
"Bebeğim Enes gitmemöi istemedi bende burada kaldım o yüzden kaldırmadım seni kusura bakma" üzgün bi şekilde bunları söyledi ve ben onları umursamadan çantamı alıp çıktım kapıyı kapatmadan önce ise, "Ben eve gitcem ordan okula geçerim babamı görmem lazım!" dedim ve hızla o lanet olası evden çıktım. İlk işim annemi ziyaret etmek oldu. Dualarımı okuduktan sonra. Koşa koşa eve geldim ama evde kimse yoktu. Çantamdsa anahtartı var diye umdum. En küçük gözünde varmış. Kapıyı açtım içeri girdim. Aman tanrım babam yoktu. Eşyalar da yoktu ev bomboştu. Karşı komşu Mine teyzegilin zile basıp, "Babam nerede?!?" diyiverdim.
"Aaa haberin yok mu kızım babandan dün sabah kapıcı Veysele kimse kapıyı açmayınca apartman anahtarıyla açtı bide ne göresin baban uyuşturucudan Rabbin rahmetine kavuşmuş... Başın sağolsun yavrum". Benim babam ölemez. O çok güçlüdür o ölmez ya. Başım acayip derece dönmeye başladı ve etraf bir anda karanlık oldu. Galiba bende ölüyorum.

Belimin müthiş acısıyla birlikte uyandım. Başımda Heves'i dikilirken gördüm. Ve bi anda kalbime bir ağrı girdi.
"Heves b.. Ba.. Babam ölmüş... Napıcam ben kimsem yok artık."
"Şşş güçlü olman lazım bebeğim senin bu dönem çok güçlü olman lazım. Hepsi geçicek" sesi çok teselli vermek ister gibiydi ama benim teselliye değil babama ihtiyacım vardı....

Bu bölüm baya kısa oldu çünkü kaç gündür bölüm yazmıyorum seversiniz umarım 2 gün sonra yb gelicek. :-)
Multide Devrim :-) :-) :-)