First Snow // Minsung~

FS.4

-26-10-22-
-Saat; 2.30 (gece)-

Lee Minho;

Sensizliğin dördüncü günü. Hiçbir şey eksilmedi içimden. Sana olan kırgınlığım, senin sağlığını düşünmeyle ters orantılı bir ilişki kuruyor kafamda. Ne ben anlıyorum, ne de anlamama izin veriyorlar.. merak ediyorum. Nasılsın? Hastalığın.. hastayım demiştin. Ne haldesin şu an? Bunu bilememek kavuruyor kalbimi. Ateşin harmanı artıyor sanki.

Gitmesen, yanımda olsan her endişem bir bir geçerdi sanırım.. Gitmeseydin, sadece seni iyileştirmek için harcardım tüm hayatımı. Gitmeseydin jisung.. beni ve bizi bırakmasaydın. Özür dilemem gerekiyor sanırım bir yerde. Böyle hissettirdiğim için ve senin gitmene izin verdiğim için. Seni tanıyorum sevgilim.. ani kararlar alırsın, doğrusu oysa onu yaparsın. Kendi doğrularıdan gidersin. Ama ya ben? Ben peki? Ah, önceden anlasaydım hasta olduğunu da tutup bırakmasaydım seni. Özür dilerim.. lütfen iyi ol demekten başka ne yapabilirim? İyi olman için dua etmekten başka? Söyle, ne istersen onu yapayım. Yanmasın canın. Kapanmasın hayata gözlerin. Sahi, hayatta mısın? Tanrım. Nasıl bir bataklık bu? Haber alamıyorum senden..

Beynim düzgün düşünmeyi reddedercesine meydan okuyor bana. Ne ipler elimde, ne de ipler kaçtı. Tutacak ip bulamıyor ellerim. Aynı seni bulamadığım gibi. Kayboldum sensizlikte. Çok yakıyor sensizlik. Nereye baksam bir anımız geliyor gözümün önüne, sonra da zaman makinesi yapmak istiyorum. Seni bulmak, o anıları tekrar yaşamak.. Sahi seni bir gün bulursam, bu anılara yenisi mi ekleriz yoksa daha da acılarını mı? Nerede ve ne zaman karşılaşırız? Ya da karşılaşır mıyız? Tanrı şahidim olsun, seni bulursam bırakmam. Ama işte belirsiz her şey. Ne sen ne de ben.. Belirsizlik işte.. öldürüyor insanı. Günler de geçmiyor. Sensizliğin verdiği acı artarak devam ediyor. Ayrıca, Felix.. senin ilk arkadaşın. Şuan bitik durumda gözüküyor. Benden farksız. Hepimiz de öyleyiz. Ama unutma ki ne olursa olsun seviyoruz seni. Bul bizi tekrardan.. ama, ama dediğim gibi. Bir gün bulursam seni, sözüm olsun tutup da bırakmam. Sen de şahit olursun. Yer ve gökün şahit olduğu gibi. Ah, neden birleşti yer ve gök? istememiştim ikisinin birleşmesini. Gördüğüm yerde sonsuza kadar ayracağım yer ve gökü. Kimse giremeyecek aramıza.

Dersen ölüm girecek, buna da izin vermem bulurum seni, her yerde ve nefes olurum tekrar sana. Seni seviyorum sincabım. İyi kal..

Merhaba, nasılsınız?