TAHANAN: Jian Kipper Cardejas & Gavin Client Villareal

xxiii- Italy

Chapter 23

We spent our 4 days in Switzerland. Maisei and make time for each other. Pasalamat na lang talaga ako dahil hindi siya nagtatanong tungkol kay Kipper. Ayoko kasi muna na pag-usapan. Naaalala ko kasi noong gabing iniwan ko siya. Ang sakit-sakit lang. Kitang-kita ng sarili kong mga mata kung paanong nasaktan ko siya. I made him cry that night. Alam ko na may lamat na iyon sa pagkatao niya.

Ayoko magmalinis dahil alam ko naman na nasaktan ko talaga siya. Base sa sinabi ni Jaden doon na mahal na mahal nga ako ni Kipper, ramdam ko iyon. Ipinaramdam niya iyon habang magkasama kami. Wala kong pinagsisisihan na nagkakilala kami pero nagsisisi ako na ako dahilan kung bakit siya nasaktan.

"Daddy, I saw two men hugging po kanina. Then I smiled and waved to them and they said I'm cute raw po. Tapos they asked me if they can hug me so I nodded " Nanlaki ako sa mga sinabi niya. So basically nakatalikod lang ako saglit para may bilhin dami ng k'wento ng anak ko. "They ask my name po and they also give their name naman. Sabi nila I can call them kuya Dawson and kuya Tyrone. They are so sweet like uhm… nothing po. They give me a hair clip po oh look." I saw a strawberry hair clip on his hair.

May kilala akong Dawson at Tyrone pero hindi ko alam if sila ang tinutukoy ng anak ko. Kung sila man iyon masaya ako para sa kanila. Sa dami ng pinagdaanan nila alam ko sa sarili ko na kita ko sa mga mata ni Dawson ang galak at pagmamahal sa tuwing titingin siya sa mga mata ni Tyrone. Matunog din kasi ang pangalan nila kaya kilala ko sila. Wala mang salita ang lumabas sa mga bibig nila pero yung act of service kitang-kita ko.

"Don't do that again, baby. Don't talk to stranger, hindi lahat katulad ng nakilala mo okay? Promise me."

"Opo. Sorry po, Daddy. Hindi na po mauulit."

After namin sa switzerland ay pumunta kaming Japan to say 3 days. I don't but I want to spent my time muna with Maisei. After this magtatrabaho na naman ulit ako ang pinagkaiba nga lang magkakasama na ulit kami sa isang bahay.

"Baby, where you wanna go? For our last destination before tayo uwi kina Tito?" tanong ko sa kaniya.

Sinusulit ko muna ang araw na magkasama kami.

"South Korea, Daddy. I saw mommyla watching some korean drama raw po yun sabi niya and I want to visit po South Korea."

Our last trip is in South Korea. We spent our 3 days there and I am happy with my baby's journey. I made her an IG account to keep her picture their. Nakaprivate muna iyon, at siguro in the near future baka doon ko na lang siya ipublic at ibigay sa kaniya ang account na yun.

Galit na galit si Mommy dahil gusto na niya na dumiretso kami sa Italy. Gustuhin man namin na magstay pa sa Korean but hindi na siya pumayag. Kinailangangan na namin dumiretso sa Italy dahil nandoon na rin si Daddy. He's waiting me.

"Daddy, malayo pa po tayo?" she asked.

"Yes, baby. Sleep ka na lang muna."

Nang makatulog na muli siya ay doon na naman ulit pumasok sa isip ko si Kipper. Mag-sinungaling ako kung sasabihin ko na okay ako. Sa tuwing gabi natatagpuan ko na lang ang sarili ko na umiiyak. Pigil na pigil ako para lang hindi marinig ni Maisei. Ang hirap… nasanay na ako.

"Welcome, bro'. Miss you," utas ni kuya Gett.

Kaagad nila akong sinalubong ng yakap ni kuya Clinton. Karga na ni Daddy si Maisei at naiiyak na nakatitig sa amin si Mommy. Sana nga magawa kong mabuhay dito.

"We're always proud of you. Don't keep the real you in a shadow. We know you," saad ni kuya Clinton.

Kuya Clinton is our eldest, he's the one who are helping Dad on our investments, he's also owned a branches of coffee shop here in Italy with his family. Kuya Gett is the middle child, his partner kuya Clyde are also leaving here. Kuya Gett is gay and that's why I'm so scared because I saw how he becomes miserable because of his gender identity. Hindi rin kaagad siya natanggap ni Dad, natatakot kasi si Daddy sa sasabihin kay kuya Gett ng mga tao dahil alam namam natin na iba ang tingin ng mga tao sa katulad namin. They are both Engineer and they are investing too.

"Kahit na magtago ka nandito lang kami para sa'yo. Palagi kayong welcome sa bahay namin."

May isang bahay lang sila sa Italy but it's huge because my brother wants us to be with them in a one house. It's not actually a house it's a mansion. Dahil rin naman iyon sa dugo at pawis nila.

"Don't worry, you can always have a work here. Remember we're engineer," utas naman ni kuya Clyde.

Nang makauwi ay sinalubong kami ni ate. They're son and daughter is already in their high school. Tuwang-tuwa naman si Maisei nang magising siya. Buti na lang at sinanay nina kuya sa English ang mga anak niya kaya nagkakaintindihan naman sila. 

"Gavin, let's talk." Tumango ako kay Dad saka sumunod sa kaniya hanggang veranda. "Explain."

Naupo muna ako sa upuan. Kita rin ang paligid dagil sa nasa taas kami. Kinakabahan ako dahil si Mommy lang ang siyang nakakaalam sa kung ano ako.

"Dad, I'm not straight." Nakayuko lang ako at pinaglalaruan ko ang mga daliri ko. "Macsy and Mom knows that. Pansin na rin ata nila kuya yun noon pa. I'm bisexual, Dad. I like men but I never had a boyfriend I mean aside to Kipper. Macsy is the only girlfriend I had officially. I loved her po, but not the way I love Kipper."

"Then why did you leave?"

"I'm scared po. Cardejas si Kipper, Dad. Hindi pa officially na nasa kaniya ang pagiging susunod na CEO at magwawala ang board if malaman nila na Kipper is gay. I'm scared for Maisei too, ayoko siyang mabully. She's too young, Dad. And I'm scared being a headline of the articles. I scared na pati sina kuya madawit. Basta natatakot ako, Dad."

Hindi ko na napigilan na hindi maluha. Ang hirap-hirap naman kasi. Yung takot na nararamdaman ko hindi ko na nga alam kung saan ko pa hinuhugot.

"You left him?" I nodded. "How was it?"

Masakit.

"Ang sakit-sakit makitang nagmamakaawa siya na huwag ko siyang iwan. Ang sakit makita na tinatanong niya kung saan siya nagkulang. Parati na lang niya akong inaalala pero sinaktan ko lang siya, Dad. I let him question himself his worth. Ang sakit-sakit." Nakayuko lang ako habang nakahawak na sa dibdib ko. "I don't want to leave him. He loves me, I feel it. Pinakikita niya rin iyon pati kay Maisei." 

"Come here." Doon na ako nag-angat ng tingin. He's smiling open arms. "I'm not mad." Tumayo ako saka lumapit sa kaniya at naupo sa couch at yumakap sa kaniya. "Stop pressuring yourself. Proud ako sa'yo. Ang g'wapo mo kaya tapos Architect pa. Sobrang laking achievements na iyon."

"Hala! Daddy, are you crying po?" Pareho kaming napalingon doon ni Daddy. "Daddy?" Tumakbo siya papalapit sa amin saka yumakap sa baywang ko. "Huwag ka na po mag-cry. I'm here po. I promise I'll be a good girl po. I don't want to see you crying po. Masakit po sa heart makita kang nagc-cry po, Daddy."

"I love you, baby. Sobra pa sa sobra."

"I love you too po, Daddy. Always po."

Nanirahan kami sa Italy. I worked as an architect. Nag-aral na rin si Maisei. Paminsan-minsan ay umuuwi sina kuya Gett at kuya Clyde at Pinas para bisitahin sina Mommy at Daddy. Hindi ako umuwi ng Pinas at hindi rin ako tumanggap ng project sa modeling na halos dalawang taon. Gusto ko man ilayo si Maisei sa industriyang pinaggalingan ko pero wala eh. Mukhang yun na rin ang gusto niya.

Marami kumuha sa kaniya as a clothes model. Tinanong ko siya if she wants it and she always nodding and smiling. Nakikita ko na rin ang posibilidad na iyon na nga ang tahakin niya. She's very gueinely girl and many loves her. May project na rin na nagkasama sila ni Andy kaya naman sobrang saya niya noon pero hindi ako tanggap nang tanggap dahil ayoko mapabayaan niya ang pag-aaral niya.

I also try being a runway model again when I receive an invitation. Laking pasasalamat ko na lang na hindi kami nagtatagpo ni Kipper. Nalaman ko rin kay Jaden na hindi na rin natanggap si Kipper ng projects simula ng humawak na ito sa mga negosyo ng kanilang pamilya. Kaya talaga sigurong hindi na kami nagkakatagpo sa iilang mga runway events. Mas okay na iyon sa akin, mas okay na sa akin na makitang hindi nasayang ang pag-alis ko at pag-iwan sa kaniya.

Masaya ako na malaman na nagpapatuloy siya. Yun ang dahilan ba't ako lumayo. Kaya kahit papano okay ako. Masaya ako para sa kaniya kahit alam ko na hindi na ako. Na hindi na ako ang mahal niya pero mamahalin ko pa rin siya. Kahit hindi na ako. Kahit hindi na tuluyang magtagpo ang landas naming dalawa.