Winter

110 1 0
                                    

Het is zover. Charles heeft een heel seizoen gereden en komt nu eindelijk naar huis voor een paar maanden. Ze is dan wel bij een paar circuits geweest, maar daar is hij toch anders dan in gewoon privé. Ze is zelfs weer een keertje in Nederland geweest, daar bleef ze wat langer hangen, want dan kon ze iedereen weer een keertje zien waarmee ze alleen nog maar app contact had. Natuurlijk kon de thuisrace ook niet wegblijven en ze was er ook bij in Monza. Charles wou eigenlijk ook dat ze erbij was bij de laatste 2 races, maar dat kon niet door veel verschillende redenen. Ze kan toch niet de verjaardag van haar vader overslaan? Ze heeft wel de races op de tv gekeken, zodat ze daar kon zien hoe het met hem ging. Maar in ieder geval is het nu eindelijk zover dat Charles terugkomt en Jean heeft besloten om hem bij het vliegveld op te wachten. Hij zou rond 2 uur aankomen, dus Jean wil er om half 2 zijn. En daar staat ze dan, te wachten op haar vriend. Ze ziet mensen lopen die allemaal al zijn uitgestapt. Waarschijnlijk is het niet het vliegtuig waar Charles in zit. Geduldig wacht Jean, of nou ja geduldig. Het liefst wilt ze hem nu zien, ze heeft hem gemist.

Eindelijk nadat Jean heel lang heeft gewacht ziet ze iets bekends. Hij loopt in de verte, maar hij lijkt op Charles. Ze houdt hem in de gaten totdat hij dichterbij komt. Nee, het was hem niet. Jean baalt een beetje, maar gaat toch verder zoeken. Dan staat hij opeens bijna vlak voor Jean. 'Hey schat, kon je me niet vinden?', vraagt hij. Jean kijkt naar Charles die zijn lachen moet inhouden. Jean vliegt hem in de armen en geeft hem een klein tikje tegen zijn arm. Charles tilt haar op en ze slaat haar benen om zijn middel heen. Dan loopt Charles verder om zijn koffer te pakken en daarna richting uitgang. Hij zet Jean neer op een bankje en gaat zelf naast haar zitten. Jean kijkt een beetje verbaasd. '2 koffers?', vraagt ze en kijkt verbaasd vanaf de koffers naar Charles en weer terug. Ze wist toch zeker dat hij was weggegaan met 1 koffer. Charles lacht en wenkt haar om mee te gaan naar zijn huis. Jean knikt blij en ze regelen een taxi.

Zodra ze bij hem thuis aankomen zet Charles 1 koffer boven neer. Jean wilt helpen door de andere koffer naar boven te brengen. Maar dat accepteert Charles niet. Ligt geïrriteerd gaat Jean op de bank zitten. Charles komt ook naar beneden en neemt de koffer mee die Jean naar boven wou brengen. Hij zet de koffer voor Jean neer en vertelt haar dat de koffer voor haar is. Jean kijkt verbaast en nog verbaasder als Charles zegt dat ze de koffer moet openmaken. Ze besluit het te doen en ziet daar een mega teddybeer. Ze kan haar ogen niet geloven. Ze vind het geweldig. Zr geeft Charles een dikke kus en rent dan snel naar boven. Ze pakt daar iets en komt dan weer terug naar beneden. Als Charles ziet wat het is, moet hij hard lachen. Het is een Ferrari shirt van Charles die nu voor de beer is. Het staat hem fantastisch en ze beginnen samen te lachen.

Monaco boyWhere stories live. Discover now