Monaco boy

Een beginnende liefde

Charles draait zich om en ziet dat Jean hem vragend aankijkt. 'Wil je alsjeblieft bij me blijven vannacht', vraagt ze zacht. Charles twijfelt even, maar knikt dan toch van ja. Hij gaat een klein beetje ongemakkelijk naast Jean liggen, maar Jean draait zich om en gaat tegen hem aan liggen. Ze fluistert: 'Ik vind jou ook cute' en valt dan in slaap, dicht tegen Charles aan. Deze keer begint Charles te blozen en krijgt een brede glimlach op zijn gezicht. Waarna ook hij in slaap valt.

Midden in de nacht wordt Jean wakker. Ze kijkt om zich heen en staat dan op om naar de badkamer te gaan. Als ze weer terugkomt ziet ze dat Charles overeind in bed zit. Ze kijkt hem verbaasd aan en hij glimlacht. Dan fluistert hij: 'Ik miste je tegen me aan, daar werd ik wakker van'. Jean glimlacht en loopt weer richting het bed. Als ze weer in bed stapt, spreid Charles zijn armen zodat Jean ertussen kan zitten. Hij sluit zijn armen weer en drukt Jean tegen zich aan. Haar hoofd ligt nu op zijn borst en ze hoort zijn hartslag ritmisch kloppen, waardoor ze in slaap valt. Op het moment dat ze weer wakker wordt ligt ze nog steeds op zijn borst en hoort ze ook nog steeds zijn ritmische hartslag. Alleen nu mag ze ook genieten van de hand van Charles die door haar haar gaat. Het voelt echt geweldig en relaxed. Bijna valt Jean weer in slaap, maar dat wordt ruw verstoord door de rommelende maag van Jean. Ze bloost een beetje en kijkt snel weg. Charles moet hard lachen en legt haar op het kussen, zodat hij eten kan halen.

Als ze dan na een tijdje hebben gegeten, zijn omgekleed en in de woonkamer zijn gaan zitten, maken ze plannen voor wat ze allemaal willen gaan doen vandaag. Charles stelt voor om nog een stukje van Monaco te laten zien. Hier gaat ze mee akkoord, maar Jean wil dan wel dat hij vanavond bij haar en haar vader komt eten. Charles wordt even een beetje nerveus, nu al de vader ontmoeten. Hij wordt vragend aangekeken, maar hij reageert niet. Jean kijkt naar beneden en fluistert: 'Het hoeft niet, ik eet vanavond wel alleen met me vader'. Het is wel duidelijk dat ze teleurgesteld is en dat ziet Charles ook. Hij wil eigenlijk zeggen dat hij wel komt, maar hij durft het niet echt. Eigenlijk is in een paar tellen de hele sfeer omgeslagen. Voor het eerst hangt er een soort van ijzige stilte. Die stilte wordt na een paar minuten verstoord door Jean. Ze wilt naar huis. Ze staat op, pakt haar spullen en loopt naar buiten. Zonder dat ze eigenlijk weet waar ze naartoe moet loopt ze gewoon random naar rechts.

Tegelijkertijd dat Jean naar buiten loopt, laat ze een zwaar teleurgestelde Charles achter. Langzaam komt er een traan naar beneden rollen over zijn wang en vervolgens slaat hij een keer boos op de bank. Zou hij het dan toch verpest hebben?