Hoe nu verder...

127 3 0
                                    

Misschien krijgt Jean het wel iets te warm en wordt het haar een beetje teveel. Ze voelt zichzelf licht worden in het hoofd en voelt nog net dat ze achterover valt, voordat alles zwart word voor haar ogen. Als ze vervolgens haar ogen weer open doet ziet ze dat ze in een kamer is die ze niet kent. Ze kijkt om zich heen en raakt een beetje in paniek. Een traan prikt al in haar oog en ze kijkt snel om zich heen. Haar hersens maken overuren, want waar zal ze zijn. Net wanneer de tranen over haar wangen beginnen te rollen hoort ze een deur. Ze draait zich snel om en ziet daar een bezorgde Charles staan. Hierdoor begint ze alleen nog maar harder te huilen. Charles komt naar haar toe rennen om haar te troosten. Als Jean weer een beetje is bijgekomen geeft Charles haar een kus op haar voorhoofd en haalt dan even wat te eten voor haar.

Als Charles weer boven komt heeft hij behalve eten ook de telefoon van Jean bij zich. Jean kijkt verbaasd als ze dat ziet. Charles glimlacht verlegen en legt uit dat hij haar vader heeft gebeld en alles heeft uitgelegd. Jean is blij dat hij dat voor haar heeft gedaan. Charles geeft haar een broodje en haar telefoon. Ze schrikt wel een beetje als ze de tijd ziet. Het is al bijna avond en ze wilt nog wel op tijd thuis zijn. Charles pakt haar hand en legt haar uit dat ze een nachtje bij hem blijft. Jean begint alweer te blozen en kijkt snel weg. Ze voelt dat Charles naar haar aan het staren is. Dan begint Charles te vertellen wat er nou allemaal precies gebeurde, waardoor ze hier terecht kwam. Jean schaamt zich en durft hem amper aan te kijken. Waarom heeft zij nou weer altijd dat soort rare acties? Charles duwt met zijn handen het hoofd van Jean omhoog en hij kijkt haar aan. Daarna geeft hij haar een knuffel. Hij vertelt haar dat ze in deze kamer vannacht mag slapen en dat hij wel op de bank slaapt.

Na een uurtje gaat Jean toch op onderzoek uit. Ze stapt voorzichtig uit het bed en opent de deur. Ze kijkt via de trap naar beneden en ziet daar een bank, waar Charles op zit. Rustig loopt Jean naar beneden en loopt in de richting van Charles. Charles merkt haar op, hij glimlacht naar haar en wenkt dat ze naast hem mag zitten. Ze gaat naast hem zitten en kruipt dicht tegen hem aan. Jean is nog steeds een beetje in de war van wat er allemaal gebeurt. Ondertussen drukt Charles met zijn hand het hoofd van Jean tegen zijn schouder. Eigenlijk ligt Jean best wel lekker en haar oogleden beginnen zwaar te worden. Niet lang daarna valt ze in slaap.

Als Charles dat ziet, tilt hij haar op en brengt hij haar naar boven om haar in bed te leggen. Als Jean in bed ligt fluistert Charles: 'Je bent zo enorm cute'. Waarna hij haar nog een kus geeft op haar voorhoofd. Hij kijkt nog even naar haar en wilt dan weg lopen. Alleen dat gaat niet, want Jean houdt zijn hand vast.

Monaco boyDonde viven las historias. Descúbrelo ahora