(Rich Series #1) My Boss's Wife

CHAPTER 55

Blaire's pov

Halos buong araw ay puro party at swimming ang ginawa namin, hindi ata sila napapagod eh, eh ako pagod na pagod na. Nag palit na nga rin ako ng short at saka rush guard, hindi ko kinakaya ang lantaran na paglalakad habang naka one piece. Hindi na naman tumutol sila ate sammy dahil naka bihis na ako ng makita nila ako.

Buong araw ay masaya naman, medyo hindi lang namin nakakasama si ate staicy dahil nakikipag usap sya sa mga guest.

Kasama din namin si jackson mag swimming at minsan ay picture picture, at iniwasan ko talaga muna sya. Hindi parin ako natutuwa dahil sa ugali nya kanina, hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanya o talagang may problema sya, ayaw nya mag share eh. Naninibago lang ako sa bestfriend ko.

Natigil ako sa mga iniisip ng makita ang pagbaba nang magandang araw.

Sunset.

Nandito ako ngayon sa sea shore, nag lalakad lakad kasi ako kanina. Kaunti nalang rin ang mga tao sa paligid, baka nasa mga kwarto na nila.

Nakaramdam ako ng mga braso na pumupulupot sa bewang ko, alam ko na agad kung sino. Amoy palang eh.

Sinandal ko ang katawan ko sa kanya, habang nakayakap si Laurent sa bewang ko patalikod.

" what are you doing here?", malumanay nyang bulong at hinalikan ang gilid ng ulo ko. Napangiti nalang ako.

" sunset. " sagot ko lang, ramdam ko ang pagtango nya mula sa likuran ko.

Watching the sunset with the person you love is indeed romantic.
Where hugging each others arms, watching the beautiful sunset.

"Ang ganda." Nasabi ko nalang, napaka ganda talaga ng paglubog ng araw.

" yeah, it's indeed beautiful. " malambing na sabi ng nasa likod ko, napatingin ako sa kanya. Hindi naman sya nakatingin sa araw kung hindi saakin. Hinawakan ko ang pisnge nya at binaling sa papalubog na araw.

" nandito ang araw." Natatawa kong sabi, ngumiti lang sya at tumingin sakin. Namula ako nang magets ang sinabi nya.

" alam kong maganda ako, pero yung araw pansinin mo naman." Pag bibiro ko, natawa ako, ng bigla syang ngumuso at tumingin na sa unahan.

Napangiti nalang ako, hindi nya alam na nag wawala na ang puso ko. Kung nakaharap lang siguro ako at nakayakap pauna ay mahihiya ang speaker sa lakas nito, kung posible.

Her mere word means so much to me, konting mga salita lang, ganito na kaagad ang epekto sa puso ko.

Nakangiti ako napapikit at sumandal ulit sa kanya.

" i wonder if the sunset knows how beautiful it is, i wonder if it knows the number of romantic moments and feelings it brings to people.
I wonder what it would say if it could talk." Tanong ko, habang nakapikit.

Ramdam ko ang pagkalas nya sa yakap kaya napamulat ako, niyakap nya ako uli pero paharap na.

" what do you think?" Tanong nya, nag kibit balikat lang ako. Ano nga ba?

" if it could talk right now. Isusumbong ako nyan." Sabi nya, naguguluhan akong tinignan sya, isusumbong?

Mag tatanong pa lang sana ako nang
i guide nya ang kamay ko sa dibdib nya katapat ng puso.

" isusumbong ako nyan, it would say'
Veronica laurent alcantara's heart is beating abnormally because of this woman infront of her, veronica Laurent is crazy inlove with tamira blaire Valdez." Nakangiti nyang sabi, natawa naman ako at inilagay ang palad sa pisnge nya. Lakas maka banat ah.

" that's what i think it would say, if it could talk." Simple nyang sabi at hinalikan ang kamay kong nasa pisnge nya.

" yon talaga?" Tanong ko, tumango lang naman sya at hinapit pa ang bewang ko.