Twenty Five

119 6 0
                                    

Malakas akong napaungol ng dahan-dahan na nitong ipasok ang mahaba nitong pagkalalaki sa aking bukana at mabilis na naglabas-masok. Bawat baon at hugot ay sabik na sabik at matinding sarap ang hatid niyon. Wala na din kaming pakialam, ang tanging nasa isip na lang namin pareho ngayon ay ang pag abot namin sa rurok ng kaligayahan.

Dahil sa pagkasabik ay ramdam ko na naman ang pwersa sa sinapupunan ko at malapit na itong sumabog. Sinasabayan ko na din ang bawat galaw nito at kong saan-saan na din dumadako ang mga kamay namin, humahaplos sa iba't ibang parte ng aming katawan.

"Ahhhhhh"

"Ohhhhhh" sumasabay ang aming malalakas na ungol sa tunog ng rumaragasang tubig mula sa falls. Ramdam ko na malapit na malapit na akong labasan, mas lumalalim na din ang pag hinga ko, ganoon din si Albert habang walang patid na mabilis na nag lalabas masok.

Mas binilisan pa ni Albert ang pag labas masok at napakapit na lang ako sa balikat niya, hindi ko din alintana ang matigas na bato na kinasasandalan ko ngayon habang mabilis akong ina-angkin ng aking asawa. Ang tanging laman na lang ng isip ko ngayon ay ang masarap at mainit naming pagniniig na nababalot ng malalakas naming ungol.

Ilang malalakas pa na ulos ay naramdaman ko na ang pag putok ng orgasmo ko at isang matindi at sagad na sagad na pagpasok niya sa akin ay sumunod na din itong labasan, niyakap niya ako ng mahigpit at ibinaon ang mukha nito sa aking leeg kasabay ng mabilis naming pag hinga. Ramdam na ramdam ko ang pag sabog ng mainit na katas nito sa aking sinapupunan, punong-puno ng katas nito ang aking pagkababae. Lupaypay ang katawan habang habol namin ang aming paghinga dahil sa kakatapos lang na orgasmo.

Nang makabawi ng lakas ay umayos na ito sa pag tayo, tiningnan niya ako sa mga mata, ganoon din ako. Samu't saring emosyon ang mababakas ko sa kanyang mga mata, ngunit may isang emosyon sa kanyang mata na gusto kong makita, at iyon ay ang pagmamahal, pagmamahal niya para sa akin. Heto na naman, napakabilis ng tibok ng puso ko.

Kailan kaya darating ang araw na mamahalin din niya ako, kailan kaya darating ang araw na ipagsigawan niya sa buong mundo na mahal niya ako , kailan din kaya darating ang araw na hindi na ako takot at malayang sabihin sa kanya kong gaano ko siya kamahal dahil alam kong mahal din niya ako, kailan kanya? Sana dumating ang araw na iyon.

Iniiwas ko ang mga mata ko dito at umayos na ng tayo. Hindi ko alam ang sasabihin ko dahil sa mga nangyari. Nagulat na lang ako ng hawakan nito ang magkabila kong pisngi at ginawaran ako ng mapusok na halik, ng makabawi sa gulat ay agad ko itong tinugon. Para akong inililipad sa alapaap ng mga sandaling daghahalikan kami, mapusok pero banayad, ramdam ko ang pag iingat sa bawat halik ni Albert, parang isa akong mamahaling crystal na iniingatan niya.

Nang kapusin ng hininga ay doon lang nag hiwalay ang aming mga labi. Nag titigan ulit kami kasabay ng sabay naming pag ngiti sa isa't isa.

"Albert" mahina kong tawag sa pangalan niya.

"Hmmm?"

"Maligo na tayo ulit" mahina itong napatawa at kinuha na nito ang isa kong kamay at nag lakad na kami at muli kaming lumusong sa malamig na tubig ng falls.

Bawat segundong kasama ko si Albert ay sobrang kaligayahan ang hatid nito, ewan ko ba, ganito na siguro ako kalonod sa pagmamahal sa kanya. God, how I love my Albert.

"Ayyyyy" napatili ako ng wisikan ako nito ng tubig sabay layo nito sa akin, tiningnan ko naman ito ng masama ngunit tumawa lang ito ng malakas.

"You're so cute honey" damn my heart, kinikilig na naman ako pero syempre hindi ko pinahalata. Mabilis akong lumapit sa kinaroroonan niya at sunod-sunod ko itong winisikan ng tubig.

"Honey stop it" wika nito, hindi ako huminto at nagpatuloy sa pag wisik sa kanya habang malakas akong tumatawa.

"Buti nga sa'yo, ikaw nag umpisa tas ngayon aangal ka" tatawa-tawa kong sabi dito. Saka lang ako huminto sa pag wisik ng mapagod na ako at sabay kaming nagtawanan.

Misery Turns To FelicityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon