"A Bloody Fairy Tale" ||KTH

8. Үл үзэгдэх хана

"Юу хийж байгаа юм бэ?" Тэхён давтан асуулаа.

"Цасыг мэдэрч байна." Сумин хагас хөгжилтэй, хагас нухацтай хариулав.

"Юу?" Тэхён гайхан итгэлгүйхэн асуув. Ямар нэгэн байдлаар энэ охин түүний Минминийг санагдуулав. Гэхдээ яаж?

"Зүгээр л тоглож байна, би тэнэг биш шдээ." Сумин ийн хэлээд хөхрөхөд Тэхён хэзээ ч мартагдаагүй дурсамжаа бодон өөрийн мэдэлгүй инээмсэглэхэд хүргэв.

Би тэнэг биш.

"Одоо ч мод энд байгаа нь үнэхээр сайхан юм." Сумин ингэж хэлэх үед гэнэт Тэхёны инээмсэглэл алга болж, царай нь дахин нухацтай болон хувирав. Тэр яаж жинхэнэ санаагаа мартаж чадаж байна аа? Тэнэг интоорын мод.

"Чи миний бодсоноос олон удаа энд ирж байсан бололтой." гэж тэр намуухан хоолойгоор хэлэхэд Сумин өөрсдийгөө ямар нөхцөл, таагүй харилцаанд байгаагаа санав. Хэсэгхэн зуур тэр хуучны Тэхёнтай ярьж байна гэж боджээ. Гэхдээ тийм биш шүү дээ.

"Тэгээд надад хэлээч, чи цэнгүүнд яах гэж оролцсон юм? Алуурчин чамайг явуулсан уу? Тэр хэн юм?" Ханхүү тэвчээргүйхэн асуувал Сумин итгэлгүй нүдээ эргэлдүүлэв. Яаж хүний ​​сэтгэл санаа ийм хурдан өөрчлөгддөг байна аа?

"Та хэрэв хараахан мэдээгүй бол алуурчин одоо шоронд... амьд суугаа... баярлалаа." Уур түүнийг аажмаар эзэмдэхийг мэдэрсээр Сумин тайван хариулахыг хичээнэ. Ээж нь нас барсан, нөгөө талаар хүний гарт хороогдсон байтал Тэхёны бүх санаа нь алуурчныг яаж аврах вэ дээр л байна гэж үү? Түүний мэддэг байсан ханхүү яаж ингэж их өөрчлөгдөө вэ?

"Тэр алуурчин биш!" Тэхён сонссон зүйлдээ хорсон шүдээ хавиран хэлэв.

"Тэгээд хэн тэгж хэлсэн юм? ... Өө тийм шүү дээ, хунтайж өөрөө билүү. Хунтайж чамайг алуурчин биш гэж хэлвэл, тийм биш гэсэн үг?... Зүгээр л хүссэн хүнээ ал; Яасан ч хунтайж чамайг амьд үлдээнэ, зөв үү?... Тийм биз?" Сумин түүн рүү чангаар орилоход хунтайж улам уурлах нь тэр.

Тэр Сумины бугуйнаас чанга атгаад, "Хангалттай. Намайг дагаад яв." гээд түүнийг хүчээр цэцэрлэгээс чирэн гаргалаа.

"Н-намайг хаашаа авч яваа юм?" түгдэрсээр Сумин асууна.

"Бидний унтлагын өрөө рүү, ирээдүйн эхнэр минь. Жоохон хөгжилдье." Тэхён ийн хэлэх бөгөөд охины айдастай тоглон, "Бид сүй тавих гэж байгаа, санаж байна уу?"

Тэнэг, бид аль хэдийн сүй тавьчихсан.

"Намайг тавь!" Сумин өвдсөндөө уйлагнах аж. Тэхёны атгалт хүйтэн бас ширүүн байлаа. "Чи хунтайж болохоороо юуг ч хийж болно гэж бодоо юу?" Тэр гараа суллахыг оролдохдоо хашхирахад,