හැමෝම ගල්ගැහිලා වගේ බලාගෙන හිටියේ යුන්ගි දිහා, ඇත්තටම මටත් හිතාගන්න බැරිවුනා.
එයා මගේ දිහා බලන්නෙත් නැතුව මගේ අතින් ඇදගෙන යන්න ගත්තා. අපේ වටෙන්ම bodyguardsලත් ආවා.
මම අර කට්ටිය දිහා බලද්දි ආපහු අර ගෑනුලමයා අපේ පැත්තට දුවගෙන එන්න හැදුවත් අනිත් අය එයාව නැවැත්තුවා. හැමෝම නෙවෙයි ඒත් ඒ ගෑනුලමයා වුනත් එහෙම හැසිරෙන හේතුව මට තේරුම්ගන්න පුලුවන්.. සමහරු ෆෝන් උස්සන් ඉද්දි තවත් අය අතත් වනනවා මම දැක්කා.
අපි වාහනයට නැග්ග ගමන්ම වගේ මාර වේගෙකින් වාහනේ අද්දන්න ගත්තා.
යුන්ගි ඉස්සරහ බලාගෙන සෑහෙන ලොකු කල්පනාවක හිටියා. එයාගේ තරහ ගිය පෙනුමේ ලොකු අඩුවක් තිබ්බෙ නැති වුනාට එයා ගොඩාක් හයියෙන් හුස්ම ගත්තෙ ඇදුම හැදිච්ච මනුස්සයෙක් වගේ.. සමහරක් විට එයා සන්සුන් වෙන්න උත්සහා කරන විදිහ ඒක වෙන්නැති.
මම හෙමිහිට එයාගේ මූණට එබුනා. කිසිම reaction එකක් නැහැ.
මම එයාගේ නලලට වැටිල තිබුනු කොණ්ඩෙ ටිකක් එහාට කරලා එයාගේ තුවාලේ දිහා බැලුවා.
"යන ගමන් කොහෙන්හරි බෙහෙත්..." මට කියාගන්න හම්බුනේ නැහැ.
එයා මගේ වටෙට අත් යවලා මාව එයාගේ ලගට ඇදලා ගත්තා.
"ඔයා....."
එයාගේ හඬ බිදෙන්න ගත්තා.
මොකක්දෝ හේතුවකට මට එයා කියන්න ගිය දේ තේරුනා. ඔච්චරටම තුවාල වෙලා තිබුනේ එයාට වුනත් එයා කලබල වෙලා හිටියේ මං ගැන, අඩුමතරමේ සීරිමක් වත් වෙලා තිබුනේ නැති මං ගැන...
මම හිමිට එයාගේ පිටට තට්ටුවක් දැම්මා.
"මම හොදින්.. ඇත්තටම මම හොදින්...."
මම හෙමීට කිව්වා.
සෑහෙන වෙලාවකට පස්සෙ එයා මාව අතෑරලා seat එකට හේත්තුවෙලා ඇස් දෙක වහගත්තා.
මම ශේප් එකෙ ටිකක් ඈත්වෙන්න හදද්දි එයා ආපහු මගේ අතින් අල්ලගත්තා. මොන කක්කුට්ටෙක් ද මේ ?
"ආපහු නම් ඈත්වෙන්න හිතන්නවත් එපා.."
එයා ගොඩාක් තදින් කිව්වෙ තාමත් ඇස්වහන් ඉද්දි.
DU LIEST GERADE
One Night Love At London ( COMPLETED )
Fanfictionලන්ඩන් තේම්ස් වලින් හමාගෙන ආපු සීතල සුලඟ ත් එක්ක හිතුවේ නැති විදිහට මුණ ගැහුනු අමුතුම හමුවීමක්... කැමරාවක් මුලු ජීවිතේම කරගත්තු පුංචි ෆොටෝ එකකින් ජීවිතේ පාට පාට හොයපු ආදරයක් ගැන නොහිතපු ඔලීවියා ග්‍රේස් ගෙයි, මිනිස්සුන්ට වඩා මියුසික් එක්ක කල් ගකරප...
