MAFYA BEY -TEXTING +18

seventy-six

Kaynananı mı?

Şimdilik sadece Olga'yı. Ama mafya anasının planını öğrendikten sonra onu da düşünecektim.

Rus bir baronun kızı, neden yanında korumasız gezerdi zaten? Ben baştan bunu bile anlamıyordum.

Bu hikayede büyük bit yenikleri vardı ama Yalanlar Cumhuriyeti'nin ilk hanesinden Ahsen, isminin birincisi, alemin periliçesi, Aykanların, Özkara ve ilk insanların kraliçesi, yedi krallığın hükümdarı, diyarın koruyucusu, büyük seks denizinin Naz'ı, kalp kıran, yeni nesil mafyaların annesi olan ben hiçbir yavşağa mahal vermeyecektim.

Bit yavrusu olan yavşak mı?

Takıldığın nokta bu mu?

Ya neye takılacaktım? Khaleesi'nin sıfatlarını çalmana mı?

Aybetme! O benden çalmıştır.

Neyse sonuç olarak geldiğimiz helikopterle biz geri dönüyorduk. Uğur dip dibe oturmamız için diretse de son gaz tripspordum bugün. Karşısına geçmiştim. Yine de kendini rahatlatmak amacıyla en azından elimi tutmuştu. Ben yine onu tutmuyordum ama kendini rahatlatmak ister gibi benim parmaklarımla oynamasına da ses etmiyordum. O kadar da kötü kadın Müzeyyen değildim.

İstemem yan cebime koy Sinsirella'sı seni.

Aslında Uğur'un bir suçu yoktu. Bunu bilmeyecek kadar salak değildim. Ama suçu da vardı bir yandan, Olga denen belayı ilk gördüğünde karşıma gelip, iş hayatından demek yerine bak kızım bu kadın bana takık, haberin olsun gerisi sende, onu istediğin gibi yol diyebilirdi.

Hislerini bilmesine rağmen, normal davransa bile aşık kafayla abartılacak hareketleri benim canımı asıl sıkan şeydi.

Olga'nın saçını elime dolamam izin verseydi... Şimdi kucağında soluklanıyor olurdum. Birbirimizin dudaklarında, ne mal karıydı diye gülüşerek rahatlıyor olurduk. Tabi annesi de araya eklenip, sürpriz yumurtadan çıkar gibi kafamı karıştırmasaydı. Kötü kaynana olmaya karar verirse, Uğur'u eski nesil insanlar gibi iş için baş göz etmeye çalışırsa falan diye de kurulup, sevgilime ayar oluyordum.

Erkekler kapatılsın harbi. Uğraştırmasınlar hiç dertleriyle bizi.

Uğur birkaç kere seslendi. Elimi kaldırıp, tersini dudaklarına götürdü ama kazanacağım savaş için güç topladığımdan oralı olmadım. Yine de beni rahatlatan kelebek öpücükleri, gaza öncesi enerji yemeğim gibiydi.

Dönüşler, her zaman gidişten daha kısa sürerdi. Bir kez daha emin olmuştum. Pilotun bu sefer kuzu kadar sessiz oturuşumuzla karışmayan kafası bizi nihayet sağ salim, Özkara malikanesine indirebildi. Uğur'un annesi ve babasının olan bu ihtişamlı, bahçesine rahatlıkla on helikopterin sığacağı geniş evine böyle mi gelecektim diye düşündüm.

Telli duvaklı gelsen güzel olurdu de mi çaggal?

Ama ilkler önemsizdi. Önemli olan son vuruştu.

Rüzgarın ceketlerini savurduğunu korumaları camdan gördüm. Pervanenin yüksek uğultusu sürüp giderken, yaklaşan Halil, kapımızı açtı. "Hoş geldiniz abi." Gözleri bana değdi. "Sen de hoş geldin yenge." Bugün yengesi değildim bir kere!

Ah Halil ve şu an göremediğim Onur, sizin de alacağınız olsun lan Kamiller. Yanımızda niye yoktunuz da bu karıyı başımıza yarrak gibi musallat ettiniz?

Haliyle uzak bakışlarımdan, öldüren gözlerimden onlar da nasibini aldılar.

Hiç hoş gelmemiştik. İnmeden önce açtığım kemerimin verdiği kolaylıkla, yüksek helikopterden bir ok gibi fırladım. Var ya görülmeye değer bir yanım vardı. Amazon kadınları ve Zeyna falandım.