Daire 7 - 6.Bölüm : Misafir.

194K 9.1K 21.2K
                                    

Merhaba canımın içleri, nasılsınııız? :')

Sonunda kavuştuk. Bölüm sonunda konuşmak üzere şimdi sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Yukarıdaki müziği açmayı, yorum yapıp bölüme oy vermeyi unutmazsanız çok mutlu olurum. Görüşmek üzere, iyi okumalar dilerim <3 


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


6.Bölüm : Misafir.

Ellerim sıcacık ellerinde, başım göğsünde, gözleri karnımdaydı. Beni mutfak taşlarının üzerinde sıkıca sarmıştı. Yaşadığı şokun ve yaşadığımız mutluluğun üzerinden yarım saat geçmesine rağmen Efe aldığı haberi aşamamıştı, bir bebeğimiz olacaktı ve bu dünyadaki her şeyden daha önemliydi. Karnımdaki minik mucize aramızdaki tüm karanlık atmosferi bir anda dağıtıvermişti. Sanki evin içi birdenbire renklenmişti, sanki bir kere daha hayat bulmuş, bir kere daha doğmuştuk.

"Nasıl oldu bu?" dedi Efe şaşkınlıkla. Hala şoktaydı.

"Nasıl olduğunu biliyorsun." dedim gülmemeye çalışarak.

"Yani... o değil... Ne zaman doktora gittin, ne zaman öğrendin? Benden nasıl sakladın? Ben nasıl fark etmedim, ben böyle bir şeyi nasıl kaçırdım?"

"Yoğunsun." dedim, "Merak etme, ben de yeni öğrendim. Bu aralar birlikte uzun saatler geçiremediğimiz için senden saklamam zor olmadı. Ah..." dedim ve durdum, "Böyle konuşunca bunların hepsini sana kendini kötü hissettirmek için söylüyormuşum gibi geliyor değil mi, özür dilerim, o yüzden söylemedim."

Belki de o yüzden söylemişizdir Mine, ne dersin?

"O yüzden söylemediğini biliyorum sevgilim, bunlar gerçekler. Seni ihmal ettiysem özür dilerim..." Sonra durdu ve "Sizi." diye ekledi. Uzanıp saçlarımı öptü.

Sesi üzgün geliyordu.

"Saçmalama," dedim, "Beni üzen tek şey son zamanlarda duyduklarım, okuduklarım, gördüklerim. Beni üzen sen değilsin, yabancılar..."

Efe derin bir nefes aldı. Kolları beni daha sıkı sardı.

"Bunu çözeceğim." dedi, "Sizi kimsenin üzmesine izin vermeyeceğim."

No : 26 (İki Kitap)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin