Kapımın tıklanmasıyla içeriye annem girdi.
"Kızım biraz konuşabilir miyiz?"
"Tabi."
Kapıyı kapatıp yatağın diğer ucuna oturdu.
"İlk önce ne konuşacam, nasıl anlatacam inan bir şey bilmiyorum. Buraya geleli az bi zaman oldu ve ben hâlâ bize alışamadığının farkındayım bunun için ne yapmam gerekiyor inan bana bilmiyorum. Benden uzaklaşmandan korkuyorum ve bu yüzden mesafeli davranıyorum ama bunlar seni sevmediğim anlamına gelmiyor. Seni çok seviyorum. Sen bilmeden saçlarını okşadım sen bilmeden seni öptüm sen bilemeden fotoğrafını çektim sen bilmeden sana sarıldım senle uyudum. Tüm bunları sen bilmeden yaptım ama ben bunları sende bil istiyorum gece sen uyurken sarılmak yerine sen uyanıkken sarılmak istiyorum gerçekten senle anne kız ilişkim olsun istiyorum, umarım kendimi açıklayabilmişimdir."
"Hayır hayır kendinizi çok iyi açıkladınız bende sizinle daha samimi olmak istiyorum ama bunlar zamanla olacak şeyler bu dediğim sizinle sarılmayacağımız vakit geçirmeyeceğimiz anlamına gelmiyor yanlış anlamayın olur mu?" dememle başını sallayıp bana sarılmıştı.
Kokusu çok hoştu diğer annem gibi kokuyordu huzur gibi...
"Hadi hazırlan bakalım Güneşlere yemeğe gidecez." deyip odadan çıkmıştı. Güneş ve Rüzgar'a anne ve ablası bakıyormuş aynı zamanda Sera(Rüzgarın ablası) Sarp abimin sevgilisiymiş. Anne ve babaları boşanmış babaları ise başkasıyla evlenmiş. Onlarada ev ve araba bırakıp her ay her birinin hesabına bi miktar para atıyormuş. Aynı zamanda Güneş hariç hiçbiri onunla görüşmüyormuş. Onlar için bu olanları ilk duyduğumda baya üzülmüştüm ama buydu hayat acıydı herkesin bi sorunu vardı.
Giyindiğim şort ve cropla odamdan çıkarak aşağıya indim.
"Hello gençlik ben hazırım." dediğimde Barlas kaşlarını çatarak bana baktı.
"Böyle mi geleceksin?"
"Hazırım dediğime göre?''
"Kelime oyunu yapma benle Hayat."
"Yapmıyorum sadece açıklıyorum ha anlamadıysan tekrar söyleyeyim hazırım gidebiliriz bu şekilde gelecem." dediğimde sabır dileyerek evden çıkmıştı.
"Annecim çok güzel olmuşsun." diyen anneme gülümsedim.
Sarp "Hadi o zaman bir an önce gidelim sevgilimi özledim." demsiyle babam onun ensesine vurmuştu.
Kuzey ise "Aynen ya hayat Güneşimi özledim." demişti. Hepimiz teker teker evden çıkarken Volkan kolunu omuzuma atmış onunla birlikte evden çıkmıştık.
Burnuma işaret parmağıyla vurup konuştu "Sürekli Barlas'ı sinirlendirmek zorunda mısın?"
"Ben bir şey yapmıyorum o anlasaymış." dediğimde gülmüştü.
"Sen gülebiliyor muydun ya?" diye sordum o da Barlas gibi nadir gülenlerdendi. Yani en azından Barlas gibi sert suratsız değildi.
"Hani bende insanım ya Hayat neyse çok konuşma bin arabaya bakalım." demesiyle göz devirdim.
"Niye diğerleriyle gitmedik?"
"Yer yoktu eğer arabaya binmesen bu arabada seni bırakıp gidecek." dediğinde hemen arabaya bindim tabikide ön koltuğa oturmuştum yani sizde..
Volkanda bindikten hemen sonra arabayı çalıştırmış yola koyulmuştuk.
"Ne olmak istiyorsun?"
"Kaldırım mühendisi."
"Düzgün bi soru soruyum düzgün cevap ver Hayal."
"Hiç bir şey olmak istemiyorum çünkü her mesleği yapmak istiyorum e yapamayacağıma göre kaldırım mühendisi olmak en iyisi." dediğimde sırıttı, oğlum sen az önce sinirlenmiştin ya!
"Bizim şirkette çalışmak ister misin?"
"Hayır"
"Neden"
"Emek vermek istiyorum sizin şirket olsa direkt hazıra konarım ayrıca ben sürekli toplantı dosya istemiyorum." dedim.
"Kararına saygı duyuyorum ayrıca o şirket sende dahil tüm ailenin o yüzden cümlelerini düzgün kur."
"Hmhm tamam."
"Çok gıcık bi kızsın biliyorsun değil mi?"
"Valla bilemiyorum siz hariç herkes beni severde neyse az kaldı 7 ay dayanacaz ne yapalım." dedim gerçekten içimdekileri dışa vurarak.
"Ne alaka?" diye sordu.
"7 ay sonra doğum günüm 18 yaşına girecem bu da demek oluyorki bana yol gözükür eski ailem eski şehrim ve eski arkadaşlarım beni bekler." dediğimde kaşlarını çatıp bana baktı.
"Saçmalama."
"Gayet ciddiyim."
"Baksana halime ben bu değilim bana alışmayın diye ne kadar saygısızca davrandığımın farkında mısın? O yüzden yedi ay sonra sizde bende kurtulacaz herkesin eski düzeni devam edecek." dediğimde bı villanın önüne gelmiştik arabayı ani frenle durdurduktan sonra sert sesiyle 'in' diye konuştu.
Dediklerimden pişman değildim çünkü bunlar gerçeklerdi gidecektim eski düzenim olacaktı.
Babamın yanına gittiğimde gülümseyip kolunu omuzuma atarak beni kendine çekmişti.
Tüm aile üyeleri tam olduğumuzda kapıyı çaldık.
Kapı Semra teyze tarafından açıldı.
"Hoşgeldiniz buyrun." demsiyle içeriye geçtik.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
"Serdar kusura bakma ama Ayla haklı şu asistan işini hallet." diyerek anneme Rüzgar'ın annesi yani Semra teyze destek çıkmıştı.
"Semra bu saatten sonra karımı asistanım olarak işe mi alayım sende." demesiyle annem hevesle başını sallamıştı hdhdhdbh.
"Evet!"
"Siz kafayı yemişsiniz tamam ama kızın çıkış işlemlerini halledecem benimde gözüm pek tutmamıştı o zamana kadar Ayla gelsin sonra siz birini bulursunuz." demesiyle annem ve Semra teyze yumruk tokuşturmuşlardı.
Hep birlikte güzel bir yemek yemiş ardın sohbet ediyorduk. Volkan ve Barlas abimin işleri olduğu için gitmişlerdi, Sera ve Sarp abim ise projelerini yapmak için odaya gitmişlerdi ikizim ve Güneşi soracak olursanız bilmiyorum ama gerçekten bilmiyorum aynı anda birden bire ortadan kaybolmuşlardı Rüzgar ise odasına çıkmıştı.
"Hayalcim istersen Rüzgar'ın yanına odaya çıkabilirsin odası üst katta en sağdaki siyah kapılı oda" diyen Semra teyzeye gülümsedim.
"Teşekkürler ama ben şimdi rahatsız etmiyeyim." dedim ama gerçekten de sıkılmıştı.
"Saçmalama arkadaşsınız siz hadi çık bakalım." demsiyle başımı sallayım anne ve babama baktım onay işareti verdiklerinde telefonumu alıo hemen salondan çıkarak Rüzgarın odasına doğru gittim.
Kapıyı çalıp hemen içeriye girdim.
"Soru sorma annen gönderdi yatağında uzanacam sen çalışmaya devam et." diyerek hemen yatağına çıkıp uzandım. Kendisi ise sandalye ile bana dönmüş elindeki kalemle bana bakıyordu hiç onu takmayarak Can'la mesajlaştım.
