Umayos naman ito ng tayo. "Hindi ako tumatawa ah!"

"Tumatawa po kayo eh! Wala namang nakakatawa!" sabi ng bata na nasa gitna.

"Eh kasi naman! Hindi niya kuya 'yan, asawa niya!" patol ng bodyguard na pinanlakihan ng mga mata ko.

"Woah! Asawa niyo po!?" Turo nito ulit kay Zyle na nakikipag-usap sa mga magbubukid.

"Ah-e, hin-"

"Oo asawa niya. Bagay sila no?" the bodyguard cut me off.

"Titigil ka ba? Or sasabihin ko kay Zyle?" pananakot ko pero mas ngumiti ito.

"Sabihin niyo na lang po tutal magugustuhan niya 'yon! Hindi ako masisisante!" huminga pa ito ng malalim.

I rolled my eyes at him and went back to those girls only to see them staring at me intently. Their eyes were shining as if they heard a fairy tale love story from him.

"Wow...." they stared at me like it was the most beautiful love story ever.

"Oh! Nandito na pala si sir!" singit na naman ng bodyguard niya.

Their eyes immediately went to Zyle who's walking towards my direction. He smiled at the girls that made them squeal before sitting beside me and kissing me on the side of my forehead.

"Kuya! Totoo nga!" one of the girls said.

Kumunot naman ang noo ni Zyle. "Totoo na?"

"Na mag-asawa po kayo!" sabi ng pinakamatanda sa kanila.

Napahilamos na lang ako.

"Yes, it's true. Mag-asawa kami." masaya namang sabi ni Zyle!

"Awww. Sana all!" they all said.

Hanggang sa hapon ay kinailangan na namin umalis roon. Zyle gave the girls gift after that wonderful conversation of them! Nagpaalam na kami doon at bumalik na sa mga kabahayan. Ni-ready na lang din namin ang mga gamit namin at kinuha 'yon sa may kubo bago nagtungo sa mga matanda.

"Salamat po ulit sa pagdalaw niyo dito, sana ay sa susunod kasama na ninyo ang susunod na Presidente." Aling Maria said.

Ngumiti naman si Zyle ng malademonyo sa akin. "Huwag po kayong mag-alala at talagang babalik kami rito."

"Maraming salamat po." I also said.

"O siya, baka magabihan pa kayo sa daan. Bumalik kayo dito ha?" Sabi pa ni Manong Rik na nakailang ulit.

Nagpaalam na din kami kila Jake at Jeza at sa mga iba pang tao roon. May naghatid din sa amin patungo sa sasakyan namin. We arrived in the airport atleast on time. Nagkaroon na din ng signal kaya tinext ko na sila mama at nagsend ng mga pictures sa daddy ni Zyle.

Buong byahe ay natulog lang ako. My body was so tired from yesterday and today. Nagising na lang ako nang marinig na maglaland na ang plane. Everything was already set, 'yung mga gamit ko ay nasa nga boydguards na taoos si Zyle ay handa na sana akong buhatin.

"You could've just slept. I can carry you." he whispered.

"No need, kaya ko naman tsaka baka mabigatan ka." I stretched my arms out and then stood up to get out of the plane.

Halos mag-umaga na ng makarating kami sa bahay niya sa Batangas. The trip was so long, kailangan ko ng matulog ulit dahil paniguradong may trabaho na naman bukas. As I got out of the car, tumambad na sa akin ang katawan ni Zyle.

Binuhat na niya ako dahil hindi ko na talaga kaya ang pagod at antok. I just wanted to lie down on bed and sleep for a long time. Parang ngayon ko lang naramdaman ang sakit ng katawan ko. After later, I felt a soft mattress touching my back and comforter covering me already.


Nagising ako nang maramdamang may humahalik sa mukha ko. I opened my eyes only to see Zyle in his suit attire. I looked around and found myself on bed with different clothes in Zyle's bedroom.

"I already got home and you're still sleeping," he kissed the tip of my nose.

Doon ako nagulat at napatingin sa orasan niya. Alas dos na. At eto ang pinakaunang pagkakataon na pumasok ako sa kwarto niya.

"Nakatulog ako ng ganoong katagal?" I asked in disbelief.

"Yes baby." he said. "I didn't wake you up earlier because I know you're still tired."

"E paano na trabaho ko?" I pouted. Bigla niya akong hinalikan kaya nagsisi akong ngumuso dahil hindi pa ako nakapaghilamos!

"Trabaho mo? You are doing your job baby. I want you to take a rest, sleep, lay down on our bed, and do your things. That is your work."

My face changed. "Pero iba pa din ang trabaho ko."

"No. I just want you to stay at home. It's more safer." saad niya sa mababang boses.

Kumunot ang noo ko. "Huh? Bakit? Safe naman sa labas ah?"

"Well, apparently right now. No. The culprit is rooming around us. Ayokong mapahamak ka."

"Culprit? 'Yung nangyari na pamamaril? May hint na kayo?" Sunod-sunod na tanong ko.

Napaupo na ako. He looked so stressed out but at the same time distracted to my... chest!

I snapped out. "Zyle! Nag-uusap tayo! Huwag kang tumingin sa dibdib ko!"

I was just wearing his white shirt and from his shirt, my breast can be seen there due to the transparency.

"Oh, I can get enough of you." he chuckled and kissed me again on the lips.

"So ano na nga?" Iritado ko ng tanong.

"Dad is already investigating. Malakas talaga ang loob niya na malapit lang sa amin 'yon. And much worse is that, that person also wants to kill someone in the senator's slate." he explained.

Bigla kong naalala ang sinabi ni Ligaya noon! I forgot to ask him! Damn!

"May alam ba kayo kung sino 'yon? Like kung sino ang alam niyo?" I curiously asked.

"It's always in the opposite party that has a connection to our party." seryoso niyang sabi.

"Nasa party niyo?"

"Yes. A traitor. Somebody who wants to put my dad down and all the other candidates. They are playing." he muttered.

Naguluhan ako roon dahil hindi ko talaga alam kung sino sa kanila. They all have connections, they are politicians of course!

"So I want you to stay at home because it is much safer. I can't risk you." Hinaplos nito ang buhok ko. "Never. Lalo na kung kasama ako sa mga plano nilang patayin."

Pagkatapos ng usapan namin ay bumaba na din kaming dalawa. And as we walk down the stairs, a familiar voice caught our attention. Agad na sumilab ang kaba sa damdamin ko ng makita ang mommy ni Zyle na nakatayo habang may kaharap na babae sa sala.

"Anak! I've been looking for you! Ipapatawag na sana kita sa katulong." excited niyang sabi at sinalubong kami.

Imbes na sa kaniya mapunta ang tingin ko ay nakuha nito ang babaeng naka-cross legs na nakasuot ng hapit na hapit na red dress sa kaniyang katawan. She smiled evilly and stood up and went near us.

"Son! It's Mika!" her mom happily said.

First Love Of May Where stories live. Discover now