"Zemiragh: The Unwanted Princess" S1

ZTUP S1 - C H A P T E R : 2

I bite my lower lip hard because of frustration and I taste something bitter sweet because of my blood.

Wala na akong ibang choice kundi kabigin ang manobela ng aking sasakyan pakaliwa at hindi pwede sa kanan dahil mas madami pa ang mabubunggo ko.

Nang pag liko ko pakaliwa ay isang nakakasilaw na ilaw na nang gagaling sa isang malaking truck ang sumalubong sa akin at huli na ang lahat para mailagan ko pa ito.

Isang nakakabinging ingay ang aking narinig bago sumalpok ang aking sasakyan sa isang malaking truck.

Parang may isang malakas na pwersa ang bumangga at humila sa katawan ko at literal na umikot ang aking mundo. Bumaliktad ang aking paningin at naging manhid na ang aking pakiramdam.

I saw different shoes walking and running towards my direction and I feel some hot liquids running down on my face at bumibigat na din ang paghinga ko. Kinakapos na ako nang hangin.

Before I lost my consciousness. I saw Jenani crying while saying something to me and she raised her hands trying to pull and take me out in my current situation. But I feel so tired, I have no enough strength to raise my hand to reach hers and all I can hear is the "Ting" that echos to my ears that's makes me deaf.

I slowly close my eyes when I can't handle the heaviness of my chest anymore.

Hindi ako nakaramdam ng lungkot para sa sarili ko dahil alam kong makakasama ko na ang mga taong nag bigay sa akin ng lahat.

Pero nalulungkot ako para kay Jenani dahil hindi ko siya masasamahan bukas sa pagpapagamot sa ngiwi ng kanyang mukha.

'Pasensya na Jenani dahil hindi kita masamahan at sana mas maging matatag kapa ngayon dahil marami kapang tatapusin at aayusin lalo na ang iyong pagmumukha.'

Sana talaga maging maayos na ang pagmumukha mo kahit wala na ako.

'Mr.&Mrs. Fortellejo I'm coming. Wait for me mom and dad. Magkakasama na din tayong tatlo. Buo na ulit tayo.'

I smiled for the last time then everything went black completely.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Nasan ako bakit ang dilim nang paligid. Ito ba ang Impyerno? Pero hindi naman mainit sa pakiramdam sa halip ay parang natural lamang ang klima nito yung hindi mainit at hindi rin malamig parang warm water lang ganun pero hindi naman ako sa tubig lumalangoy so warm air ito, warm black air dahil ang dilim talaga.

Lalong hindi rin naman to langit dahil alam kong maliwanag ang langit. I've been swimming here in this warm air in middle of nowhere since i woke up at kanina pa din ako sumisigaw.

"Mom , dad are you here?" Pang 100 kong tawag habang lumalangoy sa kawalan.

Wala akong makita at wala rin akong maapakan pero nakaka lakad at nakakalangoy ako.