LİVELY

Dalgın

Altı çizli yazılar İpeğin iç sesi hatırlatma İyi okumalarr

"Abla ?"

"Benim canım kardeşim."

Uzanıp sarıldı. O kadar yapmacık davranıyordu ki şuan size ne olduğunu anlatmıştım ablamın bir kere bile beni arayıp sormadığı ayrıca ben aradığımda açmayan ablam şimdi can kardeşi gibi sarılıyordu.

Annemin güleryüzünü gördükten sonra tebessüm ettim.Beni gören gözleri çatıldı.

"Kızım ablana hoşgeldin desene."

"Hoşgeld-

"Aman anne bilmezmisin kızını soğuk nevalenin tekidir o."

"Bilmezmiyim."

"Sen onu bunu boşverde kızım ne yaptın İtalya'da neler yapıyorsun iyisin bir sıkıntın yok.Neler hissettin anlat bakalım anneciğine."

"Ayy anne o kadar güzeldi ki çok güzel İtalya çok heyecanlandım italyanca da bilmiyordum ama şuan çok iyi bir çocukla tanıştım."

"Damadım mı?"

Ablam utangağ utangaç kafasını sağladı.Telefonundan çekindikleri fotoğrafları da anneme gösteriyordu.O kadar imrenmiştim ki ben bir kere Can ile çekindiğimiz fotoğrafları göstereceğim sırada kırk saat azar yemiştim fotoğraflarda bir şey de yoktu sadece okul bahçesinde bankta ben kitap okurken o da elleriyle iki kulak yapmıştı evet bunun için azar yemiştim.

Ruhsuz adımlarımı odama yönelteceğim sırada babamın sesini duydum.

"Kızım hoşgeldin."

"Hoşbulduk babacım nasılsın?"

"İyi aynı kızım."

Babama gülümseyip adımlarımı yukarıdaki odama döndürdüm.

Odama çıktıktan sonra bugün çekindiğimiz fotoğraflara baktım o kadar değerliydi ki benim için birisini açıp çizim yapmaya başladım.

Bir saat çizimi yapmıştım Naz 'Sefiller' adlı Whatsapp grubu kurmuştu çizimi çekip bizimkilere gönderdim.

Salak saçma sohbet edip telefonu kapatıp aşağıya indim merdivenlerden inerken annemin sesini duydum ablamla sohbet ediyorlardı.

"Kızım iyi ki varsın beni ne anlıyor ne de dinliyor yorgun argın geliyorum kafamı şişiriyor."

"Olur anne ne diyeyim o da öyle halden anlamaz kimseyi dinlemez ota boka ağlar."

"O da değil sadece odasından ne çıktığı var ne de yanıma gelip uğradığı sanki ben onun annesi değilim kaç defa geç geldi hiçbir şey demedim ağzıma açıp bir şey desem düşman kesilecek."

"Anne sen de ona bakma sorunlarıyla uğraştığın yetmezmiş gibi birde kaprisini mi çekeceksin."

"Öyle yapıyorum zaten yüzüne bakasım dahi gelmiyor sadece sorun getiriyor işte kimse senin gibi kusursuz değil bebeğim ben de onu öyle kabullendim."

Daha fazla dinleyemedim.Ben sadece ona birgünümü anlatmak istemiştim.Annemin kafasını şişiriyorsam bir daha anlatmazdım.Evet çokca şeye ağlardım öfkelendiğimde de mutlu olduğumda da üzgünsem de bir kere odamdan çıkıp yanına oturduğumda dersin yok mu senin diye bağırmışı o yüzden annem uyumadan odadan çıkmıyordum ki sinirlenip migreni tutmasın.Ve evet yüzüme dahi bakmıyordu sadece bir kere yüzüme bakıp gülümsese yaşam enerjimi bulurdum ama nafile...

Yatağımın içine girip örtüyü kafama kadar çektim.Ben bir Allah'ın günü gülemeyecektim.O kadar içerlemiştim ki  bir keresinde annem uyurken o kadar masum oluyordu ki uyanmasın diye yanağından küçücük öper odama ışın hızıyla kaçardım. Bir kere ben tam öperken gözlerini açmıştı.'Ne arıyorsun başımda gidip yatsana' diye bağırmıştı odama gelince kahkaha atmıştım 'annemi gece gizlice öpmeye çalışırken ölüyordum (Çok riskli oldu) diye dalga bile geçmiştim.