Selam güzellerim, Nasılsınız?
Sınır 3.k oy, 5.k yorum🐈
Emeğimin karşılığını vermek ve duyurulardan haberdar olmak için beni profilimden takip ederseniz çok sevinirim. Profilimden instagram hesaplarına ulaşarak alıntıları, gelecek bölümün vaktini öğrenebilirsiniz.
Keyifli Okumalar Dilerim❤️
Pascal Döngü'ün ağlarına birer örümcek bırakın
🕷
🕸
BÖLÜM OTUZ
"İZ SIZISI"
Yara- Kalben
&&&
Şehvetin akıttığı sularda yüzerek zamanı aşmıştık. Doyumsuzluk kanımızı işlemişti ve zamanı aşsak, birbirimizi parçalasak bile hâlâ damarlarımızda geziniyordu.
İçime akıttığı sular kaçtı hatırlamıyordum ama onun için kavrulan kadınlığımı boğacak kadar çoktu.
Bir, iki, üç, dört ve de dahası, hatırlayamıyordum. Şehvetten aklımı kaybetmiştim.
Sevişmemiz değil sevişmelerimiz bittiğinde ikimizde gerçek anlamda mağlup bir şekilde sabaha karşı birbirimizin üzerinde uyuyakalmıştık.
Aynı yastığa baş koyduğumuzda, canla ve başla birbirimizle savaşarak seviştiğimiz yatakta uyumuştuk.
Gerisi yoktu ve hatırladığım iki şey vardı. Biz sadece birbirimize mağlup düşüyorduk ve sikeyim bu hayatım boyunca unutamayacağım favori gecemdi.
Yorgun bedenim ile uyku beni içine çekmişken yüzüme vuran sıcaklığı hissedebiliyordum. Uykunun en tatlı olduğu anları yaşarken uyanmak hiç niyetim değildi, yüzüme vuran yakıcı güneş uyumama engel değildi lakin sırtımda hissettiğim dudaklar ölüyken bile dirilmemi sağlardı.
Uykumun en tatlı anını bölen şey sırtımda hissettiğim öpücükler olduğunda kirpiklerimi kırpıştırdım.
Suratımdaki öpücükler omuzlarıma doğru çıkmaya başlarken dudaklarımda belli belirsiz bir gülümseme oluştu ve kirpiklerimi zorlayarak gülümseyerek uzun savaşlar sonra onunla mutlu bir güne uyandım.
Bu son olmayacaktı. Buna inanıyordum.
Gözlerimi yeni açtığım için bulanık etrafı bulanık görsem bile buna aldırış etmeden sızlayan, şiştiğini hissettiğim dudaklarımı aralayıp, "Özlemişim," Diye fısıldadım. Sesim oldukça kısık ve boğuk çıkmıştı.
Kendimi oldukça bitkin ama aynı zaman da deli gibi enerji dolu hissediyordum.
"Neyi özlemişsin, karıcığım?"
Omuzumdaki dudakların sahibi dudaklarını tenimden ayırarak kulağıma bastırdığında onun varlığını üzerimde hissettim, ağırlığını vermeden üzerime çıkmıştı. Eli saçlarımın arasına karışıp, saç tellerimi okşamaya başladı.
Bana karım demesi tüm yorgunluğumu alırken şu ânın rüya olmaması benim en büyük dayanağımdı. Artık o benim rüyam değildi gerçekten benimleydi.
Dudaklarımdaki gülümseme koca bir sırıtışa döndüğünde dudaklarımın acısını umursamadan kocaman sırıtarak kıkırdadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pascal Döngü (+18)
General Fiction"Cennet ve cehennem birer insan olsaydı," diyerek durdu. İçimden 'bu insanlar biz olmazdık' diye geçirdim. Çünkü o cehennem olamayacak kadar merhametli, ben cennet olamayacak kadar acımasızdım. Burnunu burnuma sürterek gülümsediğinde "Cehennem cen...
