Selam✨
Oy verip, yorum atmayı unutmayınız.
Keyifli Okumalar💓
BÖLÜM SEKİZ: "HARELERİN YANGINI"
Pascal Döngü'nün ağlarına bir örümcek bırakın
🕷
&&&
Akşamın karanlığını mesken edinmeye başlamış gökyüzünden süzülen ışık üzerime vurduğunda benim gökyüzümün sahibi olan hareleri gözlerime vurgun olmuştu.
Bir mahzenden çıkan pas tutmuş sözleri akşamın çöküşten karanlığa yakışır bir şekilde izbeliği sürdürdü. Paslı sözcükleri kurduğu cümleye sığıştı, cümle emrivakiye dönüştü, emrivaki sesinde ki tonla raks edip yerini buldu.
Kulaklarımda duruldu.
Üstelik sadece benim kulaklarımda değil, etrafımızda olanların kulaklarında da kendine yer edindi.
Gözlerim gördüklerini çabuk kavrasa da konu o olunca duyduklarımı anlamak için kendi içimden bir kere daha tekrarlıyordum.
'Sen benimle geliyorsun.'
Böyle demişti değil mi?
Kıvrımlı, uzun kirpiklerim içimde bomba etkisi yaratan ve en önemlisi hazırlıksız yakalandığım onun tavrı ve cümlesi karşısında düz bir hal aldı, öğleden sonra ki gibi dikenlere çevrildi.
Gözlerini gözlerimden hiç çekmezken yanımda olan Melina bu duruma benden daha önce tepki verdi, bedeni gerildi ve korkuyla bana döndü ve elini omuzuma yerleştirdi.
Melinanın teması ile tamamen kendime geldiğimde kirpiklerimi dikenlerden ayırıp usulca kırptım ve çenemi dikleştirdim.
Arabanın kapısından uzaklaşmak zorunda olan Emma Pascal'ın tavrı karşısında şaşırdı ve oldukça bozuldu.
Ve üzgünüm ama ona ve yüzüne mor hiç yakışmıyordu.
"Nasıl yani?"
Emma'nın bozulduğu için kısık, kedi gibi çıkan sesi ile Pascalın odağı olan gözlerim gözlerinden ayrıldı ve Emmayı buldu.
Pascal da önce benim bakmamı bekliyor olmalı ki benden sonra bakışlarını Emmaya çevirdi ve dik, güçlü duruşunu bozmadan arabanın kapısını kapatarak ceketini düzeltti ve ne sert ne de yumuşak bir tavırla ifadesiz yüzünü sürdürdü.
"Şoförün hazır limana kadar kendi arabanda yolculuk yapacaksın. Peter!" Diyerek adamlardan birine seslendiğinde galerinin içinden siyah Mercedes bir araba çıktı hızlı ve usta bir şekilde yaklaşık üç saniyenin içinde Emma ile Pascal'ın yanında durdu.
Elimde ki telefonu daha sıkı tutarak acaba sıçtım mı sıçmadım diye düşünmeye devam ettim ama içime oturan şu gerginliği dışa vurmamakta çalışıp rahatmış gibi davrandım.
Vallaha bana sıçtık gibi geliyo. Bana da. Caferi çağırayım mı? Gerek yok o bizi bulur.
Mercedes'in kapısı hızlıca açıldıktan sonra Peter denilen koruma arabadan indi ve hızlı bir hareketle arka kapıyı açtı ve Pascal'ın karşısında saygıdan dolayı eğildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pascal Döngü (+18)
General Fiction"Cennet ve cehennem birer insan olsaydı," diyerek durdu. İçimden 'bu insanlar biz olmazdık' diye geçirdim. Çünkü o cehennem olamayacak kadar merhametli, ben cennet olamayacak kadar acımasızdım. Burnunu burnuma sürterek gülümsediğinde "Cehennem cen...
