Wife's Devotion

Kabanata 40

"How many times?"

"O-once..."

"W-where?"

Omg kailangan ko ba talagang sagutin 'to? nahihiya akong sabihin kung saan. Hindi siya nakatitig sa akin dahil nasa baba na ang tingin niya.

"In the....uhm..."

"Where?!"

"Sa sasakyan niya."

I closed my eyes, because I don't want to see his critical eyes on me. What the hell! iniisip ko kung ano na yung susunod na mangyayare. Kung magagalit ba siya o sasaktan niya ulit ako.

"S-sorry..."

Nanlumo ako ng hindi siya nagsalita. Nanatili lang siyang tahimik hanggang sa naisipan kong yakapin siya at hinalikan ng dalawang beses.

"Sorry na matagal naman na 'yun eh."

"Is he....huge than me?"

Pasimple akong napangiti dahil sa tanong niya. Natatawa din ako sa mukha niya dahil kusot na kusot na talaga. Hinawakan ko ang magkabila niyang pisnge at muling hinalikan ang nakanguso niyang mga labi.

"Hindi ko sasagutin 'yan."

"Adi..."

"Shshs tulog na tayo."

Before I lay he immediately stopped me. "Before we go back, I don't want to go home again without eating you."

Hindi na ako nakaangal pa ng mahigpit niyang takpan ang labi ko at sinimulang halikan ang bawat sulok ng leeg ko. Hay nako talaga hindi 'ata titigil ang lalakeng 'to kung hindi ako nabubuntis eh.

Hinayaan ko si Allen na gawin ang gusto niya. May mga oras na hindi ko na talaga kayang pigilan ang ungol ko kaya kinakagat ko nalang ang unan. Dalawang beses namin ginawa 'yun hanggang sa hilahin kami ng antok at kaagad na ring nakatulog.

"Maraming salamat po sa pagpapatuloy sa amin dito Nay."

Niyakap ko ang nakangiting si Nanay. Aalis na kami ngayon pabalik ng manila at papunta na rin dito si Emman para sabay na kaming pumunta kung nasaan ang chopper niya.

"Wala iyon hija, maliit na bagay."

Nang makapag paalam na kami kay Nanay ay kaagad naming napansin ang itim na van na pag mamay-ari ni Emman. Inalalayan ako ni Allen na makapasok sa loob ng sasakyan at pumasok narin siya. Hindi nag tagal ay nagsimula ng umandar ang van.

Hindi ko nakita si Lara simula ng makaalis kami sa bahay nila. Nabanggit din kanina ni Nanay na kaninang madaling araw pa daw umalis si Lara pa bumalik rin ng maynila dahil sa trabaho nito.

Tahimik lang kami habang nasa byahe at wala sino man ang nag abalang magsalita sa aming tatlo. Pinapagitnaan ako ng dalawa. Medyo hinihila pa nga ako ni Allen na parang ayaw niyang dumikit ang balat ko sa damit ni Emman.

Ilang minuto lang naman ang naging byahe namin hanggang sa huminto ang sasakyan sa walang katao taong lugar. Nakita ko na rin ang chopper ni Emman sa di kalayuan. Nang lumabas ako ng sasakyan ay kaagad na dumampi ang malamig na simoy ng hangin. Grabe ang sariwa talaga ng hangin dito sa probinsya kumpara sa maynila, bukod sa maingay na nga polluted pa ang hangin.

"Let's go."

Sumunod kami kay Emman habang ayos na ayos na ito suot ang itim nitong suit. Habang kami naman ni Allen ay nakapambahay lang. Sa opisina nalang ni Tuval ako magbibihis, tutal marami namang damit 'don.

Hanggang dito sa chopper at hanggang sa lumipad ito sa himpapawid wala paring ni isa ang nagsalita sa aming tatlo. Nakasuot kami ngayon ng head phones para hindi masira yung pandinig namin dahil sa ingay ng chopper.