10. Bölüm

Mulai dari awal
                                    

"Lenora gitmemiz lazım." dedi yanıma gelen Lucas.

Haklıydı. Her ne kadar durursak tehlike bir o kadar yaklaşıyordu.

Kafamı aşağı yukarı sallayarak onu onayladım ve yürümeye başladım.

En önde ben arkamda ise Lucas vardı.

Onun arkasında ise hiç kimse.

Amos ve Lucas'ın Ruh Hayvanı neredeydi?

Amos orada mısın?

Amos lütfen yine aklımı okur musun?

Amos cevap ver.

Amos.

"Lucas neler oluyor?" dedim.

Lucas önce arkasına baktı sonra bana.

O da bir şey bilmiyordu.

Şu lanet olası Elfrad da neden bela eksik olmuyordu.

Aradan geçen bir kaç saniye sonra ise uzaktan bize doğru yaklaşan alkış sesi duydum.

Sesler yaklaştı yaklaştı ve yaklaştı.

Sonra ise bir anda kesildi.

Lucas'a baktığımda yerinde değildi.

Neredeydi bu.

Dikkat dağıtmaya çalışıyorlardı.

Lanet olsun! Binlerce binlerce ve binlerce kez lanet olsun!

"Lucas neredesin?" diye mırıldandım.

Yüksek bir ses duyuldu.

Neydi bu ses.

Belki 1 dakika belki 1 saniye belki de 1 salise başım dönmeye başladı.

Gerisi karanlık.

Zaten burada mutlu olmak bana yasaktı.

Lenora sadece acı çekmeliydi.

Buraya gelmemin bile bir amacı vardı.

Dengeyi sağlamak.

Ben daha kendimi koruyamazken neyin dengesini sağlayacaktım.

°°°

Gelen bağırış sesleri ve üstüme dökülen buz gibi suyla gözlerimi açmak zorunda kaldım.

Kural 1: Kim yüzünüze buz gibi bir su döküp sizi uyandırıyorsa bilin ki o kişinin niyeti iyi değildir.

Gözlerimi açtığım gibi yüzüme birinin tükürmesi bir oldu.

Bu bu bu Cadı kanından bile iğrençti.

Tanrıça aşkına hangi akıl yoksunu yüzüme tükürmüştü.

Hangi beyinsiz yapmıştı bunu.

Hangi, neyse ağzımı bozmaya gerek yoktu.

Kural 2: Kim yüzünüze tükürüyorsa onu öldürebilirsiniz.

Karşımda bana tüküren Büyücüye baktım.

Sakalları boynuna kadar uzamış. Yüzünün belli yerlerinde bıçak kesikleri vardı. Ve benim on katım kadar bir gövdesi.

"Sen ve arkadaşların kimsiniz?" dedi Büyücü.

Lucas ve Amos da mı ellerindeydi.

Ellerimin bağlı olduğunu yeni fark ediyordum. Ama iple falan değil bir büyüyle bağlamışlardı.

Lanet olası Büyücüler!

"Seni adi pislik. Çöz beni!" dedim Büyücüye pardon bağırdım.

Büyücü hiç beklemeden yüzüme bir tokat attı.

Kayıp VarisTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang