"Kafa dağıtmak için yazılmış bir kurgudur."
Kayra ailesinin zoruyla babaannesinin Ankara'da ki köyüne gider. Onla birlikte gelen dört erkek ile birlikte tatili değişmeye başlar. Kayra'nın tatili hiç ummadığı kadar güzel geçer.
~~~~
#uras 1.🎖 01...
Yorum ve vote vermeyi unutmayınız. İyi okumalar canlar.<3
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Baran Bulut
~~~~
Bir iki saat uyumuştum. Aslında daha da uyurdum ama yerim rahat değil be. Ayaklarımı yere indiremiyorum. Bavul var bu yüzden bağdaş kurmuştum. Uyandıktan sonra yarım bıraktığım dizinin bölümünü bitirince artık iyice bunalmıştım. Ve molaya 1.5 saat kalmıştı.
Aklıma aldığım abur cuburlar gelince hızlıca koltukta ayağa kalktım. Koltukta diyorum çünkü ayakkabılarımı çıkarmıştım. Rahat olmam lazım benim, yoksa kımıldanıp dururdum. Koltuğun üstündeki rafa bakarken bacağımda eller hissedince bacaklarıma baktım.
Uras iki ayağımı da tutmuştu. Dizlerimin birkaç santim üstünden tutmuştu. Ona 'napıyon lan hödük' bakışımı atım ama anlamadı maalesef. Bu dilimi anlayan, o da tam değil, Bartu'cukdu.
Bana sonunda açıklama gereği duymuş olacak ki konuşmaya başladı "Aniden otobüs hızlanırsa düşme diye tuttum. Al ne alacaksan hadi. Seni bekliyorum." Ona hızlıca başımı salladım ve elimi rafın içine atıp çantamı aramaya başladım.
Kendi çantamı sonunda bulunca mutlulukla elimin ucuna değen çantayı kendime çektim. Mutlulukdan çantayı yiyecektim. Çünkü yaşlı teyzelerin çantaları ile doluydu olm. Elime bir tane üstünde 'Kusçu Kuyumculuk' yazıyordu. Teyzem senin paran yok mu? Niye sponsorluk yapıyorsun, unutmam ben bir daha bu ismi.
Çantayı elime alıp tam iniyorken otobüs durunca bir anlık dengeme kaybediyordum. Ama Uras bacağımı daha sıkı tuttuğu için düşmekten son anda kurtulmuştum. Ona teşekkür ettikten sonra koltuğuma bağdaş kurarak oturdum. Ve abur cuburları ayırdım.
Ayırdıklarımdan arkadakilere de vermek için dizlerimi kırıp, elimi koltuğun sırt koyma yerine ellerimi koyup da arkaya döndüm. Bana bakmaya başladıklarında ellimdeki abur cuburların hepsini Baran' a verdim.
Verdiğim anda bir çığlık atınca ödüm patladı. Salak mı lan bu? Yanımdaki Bartu uyanıp etrafa baktı. Uyku mahmuru olduğu için kafasını benim oturduğum yer, ayaklarımın ucuna koydu. Ona biraz baktıktan sonra önüme döndüm. "Al Baran paylaşın aranızda." evet vicdanlı bir insanım ben. Canları çekmesin yavrucakların diye onlara merhamet ettim. Nasıl da merhametliyim ama.
Baran bana ciddi olup olmadığımı sorar gibi bırakıyordu. Ona ciddi olduğumu göstermek için başımı salladım. Mutlulukdan gözlerinden yaş akacaktı artık. Koray verdiklerime baktıktan sonra Baran' ın elinden hızlıca poşeti alıp Uras'a verdi.
"Lan! Korayaşkım bunu bana nasıl yaparsın? Ben onların hepsini yiyecektim. Evet, sizin için yiyecektim. Size abur cuburlar zarar vermesin bana versin diye ben yiyecektim. Ben! Ben! Ben!" diyerek göğsüne vurup duruyordu. Anlamaz gibi ikisine bakarken "Sıçtığımın hödüğü, hepsini yiyerek bize tuvalet mi aratacaksın. Bir de sizin için yiyorum demiyor mu? Uras, oğlum al şunları böl sen." dedi. Sonlara doğru sesi kısılmış ve normale dönmüştü.
