"Kafa dağıtmak için yazılmış bir kurgudur."
Kayra ailesinin zoruyla babaannesinin Ankara'da ki köyüne gider. Onla birlikte gelen dört erkek ile birlikte tatili değişmeye başlar. Kayra'nın tatili hiç ummadığı kadar güzel geçer.
~~~~
#uras 1.🎖 01...
Selam. Yeni bölümle sizlere geldim. Yorum yamayı ve vote vermeyi unutmayınız. Hadi iyi okumalar.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Uras Uslu
Second - Hey
~~~~
Sabah yüzüme gelen ışıkla birlikte gözlerimi araladım. Etrafa mal gibi baktıktan sonra artık kalkmanın sırası geldiğini düşündüm.
Kalkmadam önce bacaklarıma ve kollarımı açıp sonuna kadar bi gerdim. Ohhh dünya varmış be. Bu hareket beni cok rahatlatıyordu.
Yatakta otururu pozisyona geldiğimde etrafa bakıp da sorgulamaya başladım. Bu sırada yandan da Baran kalktığında köye geldiğimi hatırlamışdım. Uyku sersemi onun yanına gidip onun yanında yatmaya başladım.
Onun da uykusu hâla var ki kolunu üzerime atıp kafasını kafamın üzerine koydu. Sonra ikimizde rahat olamamış olacağız ki tekrar oturur pozisyona gelip birbirimize salak gibi bakışmaya başladık.
Arkadan kapının açılıp kapandığını duysamda Baran'la hâla birbirimize bakıyorduk. Ama bu normal bir bakış değildi olm. Benim ağzım açık, gözlerim her an kapanacak gibi onun ise bir gözü kapanmış, elini tişörtün içine sokmuş ve sırtını kaşımaya çalışıyordu.
Olm ben sabah uyandıktan sonraki yarım saat asla yoktu. Kendime gelemezdim.
"Baran, Kayra hadi gelin kahvaltı hazır." Koray'ın sesi ile aramızdaki saçma bakışma bitti. Koray'a, kafamı biraz eğip omzumdan ona baktım. Benim ve Baran'nın hâla uyanmadığını görünce onunda uykusu olacak ki gelip bağdaş kurmuş olan Baran'ın kucağına kafasını koyup gözlerini kapadı. Baran da onun beline kafasını koydu. Tabi ben hâla tam uyanamadığım için bende Baran'ın beline kafamı koymuştum.
Şuan tam olarak V şekli ne benziyorduk. Gözlerimi kapayıp tam uyuyacakken kapı tekrar açılıp kapandı. Gelen kişi bi kaç dakika dursada sonra konuşmaya başladı.
"Lan Koray. Oğlum ben sana bunları uyandır diye seni göndermedim mi? Bide yatmış lan. Kalkın bi yemek yiyeceğiz. Duymuyolarda beni." sesin Uras'a ait olduğunu anladığım da hafiften gözlerimi aralıyıp ona elimle 'gel gel' işareti yaptım.
Gelip beni omuzlarımdan nazikçe tutu kaldırdıktan sonra Koray'a bir tane çarptı. Ama öyle böyle bir çarpma değil söyle şlap diye rahatlatıcı bir sesle.
Koray hızlıca ayaklandı. Ve Baran'ı sarsmaya başladı.
