ABİ GİTTİ TATİL

1. Bölüm

Medya: Kayra
Adamlar - Sarılırım Birine

Bu benim ilk kurgumdur. Bazı hatalar olabilir. İlerde düzelteceğim
▪︎▪︎▪︎

"Anne yapma. Anne nolur. Azcık beni seviyosan be. Tamam hadi beni sevmezsin hadi onu biliyom da Allah'ını seviyosan anne ya." Anneme yalvarışlarımın karşılıksız kalırken, bana bakmak tenezzülün de bulunmayıp önündeki sunumunu bilgisayardan tamamlıyordu.

"Anne kulun köpeğin olayım. Ben napim ya babaannemin köyünde be." Annem sonunda bana bakmaya karar vermiş olacak ki kafasını yavaşça bana döndürdü.

"Kayra bu yaz ben de baban da çok yoğun olacağız. Hem bir derin nefes al.
Hem de seneye sınav senen olacak." Dediği gibi bilgisayarda ki sunumunu geri yapmaya başladı.
"Anne bak evde tek başıma dururum ben. Hem de ne yapacağım orada tek başıma 1 ay boyunca." diyip de son defa yalvarıyordum. Annem bir şey olcak derse asla lafından dönmezdi.

" 3 ay duracaksın." diye beni düzeltikten sonra konuşmaya devam etti."Ve tek olmayacaksın. Oraya seninle birlikte-"
"Bartu denen şu çocuk ve benim arkadaşlarımın 3 çocuğu gelecek." Diyerek annemin lafını bölen babama kafamı döndüm. "Valla m-" diye başlamışken annemin masaya vurması ile irkilip de hemen sustum.
17 yıldır biliyorum annem masaya vurursa bu bir kavganın başlangıcıdır demektir. Ben ve harika hayatım ile ilgili bilgilerden biri daha.

"Benim evim de lafımı öylece kesemezsin!" annemin en sevmediği şeydir lafının kesilmesi.

"Tamam Neslihan şu 1 hafta da kavga da etmeyelim istersen." Babam son defa anneme bakıp bana bakarak söze başladı.

" Sen, Bartu ve benim arkadaşlarımın 3 tane çocuğu gelecek dediğim gibi. Adları neydi ki?" Hatırlamaya çalışır gibi parmaklarını birbirine sürtüyordu.

Hatırlamış gibi parmaklarını şıklatıp, işaret parmağı ile beni gösterdi. "Uras. Evet Uras, Baran ve Koray herhalde adları buydu. Sen ve Bartu ile gelecek." Lafının bitmesi ile artık sıranın bana geldiğini anladım.
"Valla mı baba? Bak Bartu geliyosa net gidiyorum bu arada. Diğer 3 çocuk bizle neden geliyor? Hâla anlamasam da olsun. Ne zaman bizi götüreceksin?" Yüzüme bir kaç saniye ciddi misin der gibi baktıkdan sonra konuşmaya başladı.

"İlk olarak sizi ben götürmeyeceğim." Bunu söyledikten sonra çantasını açıp bilgisayarını çıkardı. Sabırsızca lafını bitirmesini bekliyodum.
Bizim ev böyleydi. Herkes birbirine soğukdur. Aile sevgisi ne demek diye bana sorsanız cevabım net şu olurdu "Abi o ne yeniyor mu?" Evet canlarım ne dememi bekliyordunuz. Cevabım budur.

Annem daha çok umursamaz, bir kere bile beni takmamış bir insandır. Belirli kuralları hariç çok da umrunda olmazdı.

Babam, babam da onun aynısıdı. İkisi birbiri ile sürekli tartışmaları sonucunda 2 ay önce babam başka bir eve taşınmıştı.

Ama diğer 17 yılı sorsanız tamamen kavga ve bağırışlar ile geçmiştir. İkisinin de şahsen umurlarında olduğumu düşünmüyordum. Ve beni neden köye gönderdiklerini , pardon postaladıklarının sebebini gayet iyi biliyordum. Ve az sonra babam gayet rahat bir tavırla açıklayacağını da biliyorum. Evet ben ve muhtişim medyumluklarım.

"Bir yerden köye yakın bir yerde beşinizi bırakacak bir minibüs buldum." Diyerek konuşmayı bitirdi. Hemen ağzımda ki baklayı çıkarmam gerekiyordu. Zaten 3 ay olmayacağım burada bari son sözümü söyleme hakkım olsun be.

"Neden beni aniden köye göndermeye karar verdiniz?" diyerek ortaya fitili çekilmiş bir bomba bıraktım. Babam önce bana sonra anneme baktı. Tam ağzını açacak iken annem bu sefer konuşmaya başladı.