အရပ်ရှစ်မျက်နှာတစ်ခွင် မိုးများအုံ့မှိုင်းလျက်
လူငယ်လေးတစ်ယောက်ကတော့အထုပ်အပိုးများနဲ့
အနည်းငယ်စုတ်ပြတ် အဟမ်းး
အိုဟောင်းနေသောအိမ်တစ်အိမ်ရှေ့တွင်
"ဟင်းးးး ဒါကငါနေရမဲ့အိမ်ပေါ့ "
"အင်းပေါ့လေ ဒီလောက်ပိုက်ဆံနဲ့ဒီလိုနေရာမျိုးဘဲ
ရမှာပေါ့ "
ကိုယ့်ဘာသာဖြေသိမ့်ရင်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်။မကြာခင် မိုးရွာတော့မည်လေ။
အိမ်အတွင်းပိုင်းတွင်တော့ ထင်သလောက်
စုတ်ပြတ်မနေပါ။ အရင်အိမ်ရှင်တွေကိုကျေးဇူးတင်ရမည်။
အတော်အသင့်တော့ ပြုပြင်ရှင်းလင်းပေးထားသည်ပဲ။ကျွန်တော့်ဘာသာဆို ပြုပြင်နိုင်မည်မဟုတ်။
အထက်တန်းအောင်ပြီးတက္ကသိုလ်ဆက်တက်ရန်
နယ်မှအိမ်လေးကိုရောင်း၍ဆိုးလ်သို့ပြောင်းလာသော
Yifan ၊ လက်ထဲတွင် ဆင်းရဲသားရပ်ကွက်လမ်းကြားထဲမှ ဒီအိမ်စုတ်လေးတစ်လုံးဝယ်ပြီးနောက်
တစ်ရက်နှစ်ရက်စာထမင်းဖိုးလောက်ရုံသာရှိသည်လေ။
ဖုန်အနည်းငယ်ကိုလှည်းကျင်းပြီး ပစ္စည်းများ
နေရာချလိုက်သည်။
အိပ်ခန်းကအတော်ကိုကျဉ်းပေမယ့်Yifanတစ်ယောက်တော့နေသာပါသည်။
"အာ မိုးကျလာပြီပဲ၊ ပဲခေါက်ဆွဲဖြစ်ဖြစ် သွားစားမလို့ကို "
မိုးရွာတာကတစ်ကြောင်း၊ခရီးပန်းလာတာကတစ်ကြောင်းကြောင့်
တဂွီဂွီမြည်နေတဲ့ဗိုက်ကိုလျစ်လျူရှု၍
ကြမ်းခင်းပေါ်တွင်သာထိုးအိပ်လိုက်တော့သည်။
တီတီ!တီတီ!တီတီ!
" ဟယ်လို၊ အော် အင်း မနက်ကတည်းကရောက်တာ beakhyun ရ "
"အင်းပါ၊ အခုလာခဲ့ပါမယ်ကွာ မင်းကလည်း"
beakhyunတို့မိသားစုက နယ်မှာ အိမ်ချင်းကပ်ရက်၊ မိဘတွေမရှိတော့တဲ့ Yifanကို beakhyunတို့မိသားစုကဘဲ
ကူညီဖေးမ စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တာ။
အခုလည်း ဆိုးလ်ကbeakhyunတို့အဖွားအိမ်မှာ
နေခွင့်ပေးပေမယ့်၊ အားနာတာကြောင့်
ဒီအိမ်စုတ်လေးဝယ်လိုက်ခြင်း။
beakhyunကဆိုးလ်မှာကျောင်းတက်ပြီး
အထက်တန်းအောင်တာဆိုတော့ အစစ ၊အရာရာ
သူ့ပဲအားကိုးရမှာပေါ့။
YOU ARE READING
Appellant
Fanfictionငါမင်းနဲ့ပြသနာမဖြစ်ချင်ဘူး။မင်းမကျေနပ်တာတွေ ရှိရင်လည်း ငါကတောင်းပန်တာမို့ကျေနပ်ပါတော့။ #wuyifan ငါ့ရှေ့မှာအဲ့လိုစောက်ရမ်းစိတ်ထားကောင်းတဲ့ပုံစံမျိုး လာလုပ်ပြမနေနဲ့..................... အဲ့တာကြောင့်မို့ကို ငါကကြ...
