Give A Justice Attorney (Complete)

chapter 33

"magandang hapon manang" bati ko sa dalwang mantandang kasambahay  "nasaan ho ang asawa ko"
pag tatanong ko agad nito dahil hindi ko napansin dito sa baba

hindi matimpla nag muka ng dalwang matanda  "nako iho kanina pa nga namin inaantay umalis may pupuntahan daw hindi man lanh tumawag sabih tatawag siya pag nandoon na" sabih ni manang saakin

"saan daw po papunta" pag tatanong ko agad ngayon lang umalis si elise ng hindi nag sabih sakin

"hindi sinabih iho" agad na sabih ng isang matanda

agad akong umakyat sa taas para tignan kung may iniwang sulat si elise sa lamesa mahilig ito mag iwan ng sulat sa mesa kada umaalis malinis ang buong kwarto wala ring sulat

agad kong dinukot ang cellphone ko sa coat na suot ko bigla itong nag ring  pero hindi si elise kung hindi si jasper matagal na itong hindi tumawag, simula ikasal kami at ito lang ang tanging nag bibigay ng balita tungkol kay wilter at hindi na siya doon nag trabaho  agad kong sinagot ang tawag ni jasper

"pare!" bungad ni jasper saakin mukang may ibabalitang hindi maganda dagil sa tono ng boses nito

"bakit ka napatawag"

"Pare si wilter nakalaya nag piyansa!"

"ano hindi pwede yan putangina si elise pare nawawala"

"puta! kailan pa pano"

"umalis daw siya may pupuntahan ngayon lang yoon lumabas ng hindi nag sabih kung saan pupunta"

"puta may kutob ako pare hanapin nanatin si elise baka kung na pano na kokontakin ko mga tauhan ko na namasukan kay wilter sabihan mo na din si jack at si kristine makakatulong yoong dalwa satin dahil sa mga asawa nila"

"sige pare malakas ang kutob ko ngayon"

agad kong punatay ang tawag mula kay jasper tinawagan ko na agad si jack at kristine para malaman ito agad naman silang sumangayon sa pag hahanap kay elise hindi pwedeng mawala si elise lalonat asawa ko ito hindi maaring mawala siya sakin

                                      MANSION!

"bitawan ninyo ako parang awa ninyo na may pamilya na ako ano bang kailangan ninyo sakin" nag pumiglas ako sa hilit ng tali at pag kakahawak sakin ng dalwang lalaki

agad nila akong itinulak pag kapasok ng isang madilim ba kwarto sinaraduhan ako ng pinto madilim wala akong makita dahil patay ang ilaw

naramdaman kong may lumalapit saakin samay likudan ko"wag kang lalapit s-sakin parang awa mo na tigilan mo na ako kunh ikaw man ang nag pad-dakip sakin tigilan mona ako!" gumaralgal ang boses ko ng muling lumuha ang, mga mata ko naawa na ako sa sarili ko at, sa baby ko hindi pwedeng mawala ang anak ko sumakit ang tiyan ko kanina ng, maka tanggap ako nh isang suntok sa mga lalaki kanina

nag bukas ang ilaw sa kwarto agad akong napatunghay ng may nakita akong dumaan mula sa gilid ko naka itim na sapatos na patulis at itim na pantalon lumabo ang tingin ko ng pataas na ang tingin ko sa lalaki nahihilo ako na nasusuka ngayon

"elise" tawag ng lalaki sakin bakit kilala niya ako anong kailangan niya sakin

"wilter" agad akong natakot dahil baka kung anong gawin niya sakin hindi ko kakayanin mawala ang magiging anak namin ni jonas hindi pwede toh

"balita ko kasal kana elise nag pakasal, patalaga kayo ano kala siguro ng asawa mo uubra saki yoon pag papakasal ninyo" umupo ako malapit kay elise hinawakan ang muka niya at niharap saakin

"ano bang, kailangan mo sakin hindi ka ba nadala sa pag papakulong ko sayo nakulong kana lahat lahat hindi kapa nag bagong hayop ka! pag katapos ng ginawa mo sa tatay ko at sakin nag, pakita kapa!" pag sigaw sigaw ko sakanya

agad kong sinampal anng muka ni elise at muling iniharap saakin ang muka niya "so anong magagawa mo ay nasa kamay na ulit kita kaya gagawin ko gusto kong mangyari mamatay kadin elise hindi na kana makakaalis dito nng buhay"

"parang awa mo, na may pamilya ako wilter pakawalan mo na ako" pag mamakaawa ko sakanya dumugo ang baba ng labi ko dahil sa lakas ng sampal ni wilter saakin hindi ako makalaban dahil nakatali ang kamay at paako

"shut up! tumigil ka diyan kung gusto mo pa mabuhay" agad akong lumabas ng kwarto para iwan si elise doon