Part 17(Uni+Zawgyi)

Start from the beginning
                                    

'........"

​"မောင် စိတ်ဆိုး​နေ​သေးလား "

"အင်း "

​"ဟောာ
​မောင်ကလည်း ​ခေတ် က အလုပ်အပျက်ခံပြီး လာ​ချော့တာကို
မ​ပြေ​သေးဘူးဆိုလည်း ပြီး​ရော "

"..........."

"ဖယ်​တော့ ​ခေတ်ပြန်​တော့မယ် "

"ဘယ်သူက ပြန်လွှတ်မှာမို့လဲ "

​ပြောရင်းက ​ခေတ် အိပ်​နေတဲ့​ပေါ် အုပ်မိုးကာ အငန်းမရ နမ်း​တော့သည်။ နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးလည်း အားပါပါ စုပ်ယူ​နေ​တော့သည်။ လက်​တွေကလည်းအငြိမ်မ​နေပါ ​။ ခေတ် ​ကျော​တွေကို ပွတ်သပ်​နေ​တော့သည်။ ​ကျောတင်မက ရင်ဘက်​ပေါ်ရှိ ချယ်ရီ ပွင့်ဖက်နဲ့ ချယ်ရီသီး​လေး​တွေ​​ပေါ်​တွင်လည်း ​ပြေးလွှားကာ။

" အာ့ ...​"

မောင့်အတင်းဖိ​​ချေလိုက်တာ​ကြောင့် ပါးစပ်ပင် ညီးသံထွက်​ပေါ်လာ၏။ ပါးစပ်ဟသွားတာကို အခွင့်​ကောင်းယူကာ ​မောင့်လျှာက ​ခေတ် ပါးစပ်ထဲ ​အော်တိုဝင်​ရောက်လာ၏။ ​ခေတ်လျှာ​လေးကို သူ့လျှာဖြင့် အတင်း ရစ်ပတ်ကာ ဆုပ်ယူ​​နေ​တော့သည်။

"အ ..အင့် ....ဟင်းးးး"

"ဒုန်းး ...ဒုန်းးး"

​မောင့်ရင်ဘတ်ကိုအတင်းထု ကာ ။ မထုလို့မရ​တော့ ​ခေတ် အသက်ရှူ ခက်လာပြီ​လေ။ အား​ကောင်းလိုက်တဲ့​မောင်က ​ခေတ် အသက်ရှူဖို့ လျှာကို ထုတ်​ပေးလိုက်​ပေမယ့်  ရင်ဘတ်​ပေါ်ရှိ ချယ်ရီသီး​တွေကို ငုံ​ထွေး​နေပြန်​​တော့
​ခေတ် ​ကျောပင်ကျော့တက်လာ၏။  ပါးစပ်ကလည်း အသံမျိုးစုံ ထွက်ကာ ။ ​မောင်ကလည်း အ​ချော့မ​ပေး ​ခေတ် ဗိုက်သားဖြူဖြူကို အတင်း ပွတ်​နေပြန်ပြီ။ ပြီး​တော့ ချက်ထဲ လက်နှိုက်ကာ ကလိ​နေပြန်သည်။ ​မောင့်ရဲ့ အပြုအမူ​တွေကို မငြင်းနိုင်​အောင် ​ခေတ် သာယာ​နေမိသည်။

" အ ...အင့်...​မောင့် နာတယ်"

ချယ်ရီသီး​တွေကို ဖိကိုက်​နေတဲ့​မောင့်​ကြောင့် ​ခေတ် နာတယ် ​ပြောလိုက်၏။ နာတယ် လို့​ပြော​​နေတာ​တောင် ​မောင်က ဆက်လက်ငုံခဲ​နေပြန်သည်။

"အ...​မောင့် "

"ဒုန်းဒုန်း ​"မောင့်ရင်ဘတ်ကို ထုကာ

Forever Together  (Completed)Where stories live. Discover now