25. BÖLÜM

149K 9.8K 4.5K
                                    

25. BÖLÜM: PUSULA

Hayırlı ramazanlar diyerek bölüme giriş yapıyorum ajjsjss

Nasılsınız? Neler yapıyorsunuz? Yazılılarınız nasıl geçti?

Umarım bölümü okurken keyif alırsınız, 3 bin yorumu geçmeden bölüm gelmeyecektir, çünkü motive kaynağım sizin yorumlarınız. Bunu benden esirgemeyin🥺

Yıldıza basmayı hatırlatarak keyifli okumalar dilerim 🤍

Yıldıza basmayı hatırlatarak keyifli okumalar dilerim 🤍

ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।

Simge Ayrılık Yazması
Dedublüman Geçmesin Günümüz

🌱

Şu günlerde zaman yitirdiğim bir kavramdı. Zor sayılacak günler yaşıyordum. Sebebi karnımda günbegün büyüyen çok tatlı bir şey olsa da geçirdiğim süreç hiç kolay değildi. Çünkü hamileliğim zordu ve ben bunu  deneyimleyerek öğreniyordum. Sürekli kustuğum için banyo ve odam arasında mekik dokuyordum resmen. Kusmak tüm enerjimi aldığı için ne duş alabilmiştim ne de odamdan çıkabilmiştim. Afra olmasa yemek bile yiyemezdim. Zar zor birkaç saat ders çalışıyordum. Onu bile sürekli ara vererek yapıyordum.

"Duş almak ister misin?"

Gözlerimi açmadan "Hayır," diye inledim. Başım döndüğü için duş almak gibi basit bir eylemi yere düşmeden yapabileceğim konusunda emin değildim. Günlerdir duş almamış olmak çok rahatsız edici olsa da nasıl yapacağımı bilmiyordum.

"Peki yemek?"

Konuşacak halim bile yoktu. Bir şeyler mırıldanıp yatağa sokuldum. Üç gündür bu halde olduğum için doktora da gidememiştim.  İnadım yüzünden Vural'ın da gelmesine izin vermiyordum.

Fatma ablanın işleri uzadığı için henüz Kocaeli'ye gelememişti. Bu yüzden gündüzleri Afra yanıma geliyordu. Geceleri ise tek oluyordum. Vural'ın dışarıda olduğunu bildiğim için eskisi kadar korkmuyordum ama hâlâ karanlıkta uyuyamıyordum. Bu durumun uzun bir süre daha süreceğini biliyordum. Odama aldığı ışıkları takmıştım, daha yumuşak bir aydınlatma sağladığı için onlar açık olduğunda uyuyabiliyordum. Az da olsa iyi geliyordu. Kötü rüya görmenin hamileliği kötü etkilediğine dair bir şeyler söylemişti Fatma abla. Bu yüzden daha çok dikkat ediyordum ve elimden geldiğince karanlıktan kaçınıyordum.

Düşüncelerimin arasında tekrar uyuya kaldım. Zaten şu sıra en iyi yaptığım şey uyumaktı. Ne kadar zaman geçtiğini bilmediğim bir süre sonrasında yanağımın kenarında tatlı bir sıcaklık hissettim. Günlerdir hasret kaldığım sıcaklık içimin ısınmasını sağlamıştı. Kuruyan dudaklarımda varla yok arası bir gülümseme oluştu. Yumuşak dudaklar yanağımda gezinirken sıcak nefesi boynuma çarpıyordu.

"Güzelim?"

Vural'ın sesi uzaktan geliyordu. Rüya mı yoksa gerçek mi olduğunu bilmediğim bir andaydım.

SEHER YELİ जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें