Akala ko yun na yon pero tumingin siya sakin and stared at me straight to my eyes "not yet" she said

"huh why? its already —what?" I glance at my phone and my eyes widen ng mapagtantong 11am na pala "its almost lunch saviel baka gutom kana" nakasimangot na saad ko rito na nagkibit balikat lang at inirapan ako  "sana sumabay kana kila ate eli" dagdag kopa

"I want to have my breakfast with you." napabuga ako sa hangin after niyang sabihin yon sabayan pa ng pagbitaw niya sa kamay ko at naunang dumiretso kung saan nakaupo yung dalawa, i leaned myself weakly on the wall ng mapakiramdaman ko ang sarili ko

Bakit ba ganito? Parang ayoko nalang umalis

Its just 1 week, babalik ako agad at pinanghahawakan ko ang mga katagang sinabi niya

She wants me. I can take my shot pagbalik ko, she gave me her consent..

darn parang ayaw pa magsink in sakin

Pero bakit ganon? Bakit parang ayoko ng umalis kahit na alam ko namang panandalian lang ako? She'll keep her promise, we'll take a risk together and she'll gave me a chance to prove on her of how she really mean to me

Dapat masaya ako dahil finally i can already make her feel kung gaano ko siya kagusto pero theres this thing sa sarili ko na huwag nalang umalis at mapirmi nalang sa tabi niya knowing merong lalaking gustong gusto siyang makuha ngayon

Takot bako? Or natatakot ako sa mga mangyayari habang wala ako? Hindi ko na rin maintindihan ang sarili ko

Marami akong tanong between them, Kung bakit parang wala siyang magawa kapag nasa harap na niya ang lalaking yon. It's like she doesn't want to upset nor to decline that guy. I have this guts na may pinanghahawakan yung lalaking yon pagdating sakanya. Pero sabi naman niya maguusap kami pagbalik ko

Ang kailangan ko lang bumalik at masasagot lahat ng tanong ko, i'm not expecting for her to like me back but she gave a consent to confess and take my shot on her once na makabalik ako

But one thing, i'll make sure to come home to her once the that one week ended and tell her all the feelings ive had to her. I'll keep her whatever it takes because i know i'll be the happiest woman once i told her everything, and i hope and try my best to do the same to her, ang mapasaya siya gaya ng ginagawa niya sakin since ive known her

Nasa malayo palang siya okay nako. Pero ang mapalapit siya ng ganito sa kin? She makes me feel alive..



"Anong oras ang flight niyo?" Ate camile asked nasa tabi nako ni saviel ngayon at nakaupo, nagulat pa nga ko dahil pagkaupo ko ay may nakasandok na ang pagkain sa plato ko para sakin, for sure naman ako hindi si ate eli yon dahil hindi niya gawain yan

"2 am" ate eli answered habang umiinom ng juice

"That's too early ate" saad ko naman

"Bakit hindi kayo gumamit ng private plane nalang?" Ate camile asked again

"Can't, walang mag assist ngayon nasa spain sila" blankong sagot ng pinsan ko, pansin ko lang ay hindi niya tinitigan si ate camile, may nangyari ba?

"Si saviel marami naman connection yan" kulit ulit ni ate camile

"yea i can take care of it el, if you need a private plane" seryosong sagot naman ng katabi ko habang unting unting kinakain ang nasa plato niya

Ang bagal niyang kumain, patapos nako't lahat hindi parin siya nakakalahati ang pagkain niya, no doubt sobrang alaga niya sa katawan especially sa weight

"Its fine savi, i know marami kapang inaayos ngayon. you're also going to batanes right?" Bigla naman akong napatingin kay saviel

Aalis din siya?

Unexpectedly inlove [GL'S SERIES #1]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz