Wife's Devotion

Kabanata 32

"Kumain kana ba?"

(Yes kanina pa, ikaw kumain kana? by the way how are you? I miss you.)

Huminga ako ng malalim dahil sa lambot ng tono ng pananalita niya. Natatakot ako, hindi ko na alam kung anong sasabihin ko.

"Tapos narin ako, Emman can we talk?"

(Already have a decision?)

"Uhm....bakit parang mahina ang boses mo?"

(Because...uhm...)

"Okay never mind."

(I'll comeback after one month and three weeks, see you love bye!)

Nang maibaba na niya ang linya ay muli akong umupo sa mahabang sofa. Pumikit ako ng mariin hanggang sa muling tumunog ang cellphone ko.

Unknown number:

Magnet ka ba?

Nang mabasa ko ang mensahe ay kaagad na napakunot ang nuo ko. I know its Allen so I set his name as 'husband'

Me:

Bakit?

After a seconds he suddenly replied.

Husband:

Kasi hinihila mo ako gamit ang mga mata mo.

Alam kung corny pero hindi ko alam kung bakit ako napapangiti ngayon. Hindi mahilig mag text text si Allen, pero ngayon hindi ko alam kung anong pinaggagagawa niya.

Me:

Matulog kana.

After I send him a message. I suddenly drop my phone on the floor when I detected that he's calling! Pinulot ko ang cellphone at kaagad itong sinagot.

"W-what?"

(You don't feel anything? like ano nga ang tawag 'don?)

"Tawag sa alin? yong kilig ba?"

(That's it! you don't feel anything?)

"Hindi ako kinikilig."

(Oh its okay, first try palang naman.)

Sa loob loob ko ay napapangiti nalang talaga ako dahil sa ginagawang ka cornyhan ni Allen. Why is he doing this? hindi bagay sa kaniya.

(Pupunta ako bukas ng umaga sa bahay para kunin ang sasakyan mo.)

"Uhm okay..."

(See you tomorrow, I love you)

Kaagad kung pinutol ang linya dahil sa nararamdaman ko. Inginudngod ko ang mukha ko sa unan at tumili.

"Oh my god did he said that he love me?"

Alam kung OA pero hindi ko mapigilan ang nararamdaman ko. Six years ago ng nagkakalabuan na kami ay hindi ko narinig sa kaniya ang salitang mahal niya ako. Kung kaya't sobra akong nasisisyahan dahil sa mga pinag gagagawa niya ngayon! He changed.

Kinaumagahan ay maaga akong umalis ng bahay para bisitahin si Ellen at ang anak niyang si Adri.

"Bakit hindi mo sinabing pupunta ka? sandali lang hindi pa ako nakapag linis."

Hindi ko siya pinansin at kaagad na dumiretso kay Adri na ngayon ay abala sa paglalaro ng puzzle. Inilapag ko rin ang mga dala kung pagkain sa lamesa para mayakap ko si Adri.

"Hello baby, how are you?"

"O-okay lang po..."

I kiss her in the forehead before I follow Ellen. Kasalukuyan niya ngayong inilalagay sa plato ang mga dala kung pagkain.