8. Yaşam Gibi

974 85 253
                                    

(1 Nisan 2022 cuma)

Merhaba ✨

Bu bölümde Nazlı'nın kitabının kaldırıldığı sahneler gerçek yaşanmış skcbdkslodlsd yaşadım, saol waty

Bölüm şarkısı: Emir Can İğrek - Silahım Yok

Keyifli okumalar, oy ve yorumları unutmayalım.

•••

Bir yangın gibi, usul usul ama şiddetle büyüyen bir öfke yüreğimin tam orta yerine kondu, önce içimi sonra gözlerimi yaktı. Yanan gözlerimden hızla akan gözyaşları ekrana damlarken tüm vücudum titredi. Hayır. Kimsesiz gibi hissetmek istemiyorum. Kitabım kaldırılmış olamaz, ailem bir anda yok olmuş olamaz. Olmamalı. Olmamalı...

Ekranı kaydırdım, sayfayı yeniledim. Ellerim ömrüm boyunca ilk kez bu kadar çaresizce titriyordu. Kitabım yoktu. Uygulamadan çıkıp tekrar girdim. Ellerim ilk kez bu kadar çaresizce üşüyordu. Kitabım yine yoktu. Uygulamayı silip tekrar yükledim ve hesabına giriş yaptım. Ellerim ilk kez bu kadar çaresizce yanıyordu. Kitabım hala yoktu. Telefonu kapatıp yeniden başlattım. Ellerim ilk kez bu kadar çaresizce yavaşlıyordu, çünkü kitabım artık yayında yoktu...

"Hayır, hayır şaka!" diye nefes nefese olduğum yere çökerken hızlıca rehberden bir arkadaşımı aradım. Telefon çalarken derin bir inleyişle ağlamaya başladım. Şokum gittiğinde yerini acım almıştı. Telefon açılır açılmaz, "Esma!" diye hıçkırdım. Konuşmasına fırsat vermeyeceğim kadar perişan bir şekilde ağlıyordum. "Kitabıma bak yayında duruyor mu? Yalvarırım bir bak."

"Aşkım dur, ne oldu?" derken şaşkınlıkla nefesini bırakmıştı. "Bakıyorum şimdi. Neden ağlıyorsun?"

Kelimeler cam kırıkları gibiydi şimdi. Yüreğimden dilime, içimi deşe deşe gelecekti. "Beni Korur Musun yok..." derken öyle mahvolmuş çıkmıştı ki sesim, kendime ben bile acıdım. "Yayından kaldırılmış."

Kısa bir sessizlik oldu. "Aşkım..." Yutkundu. "Kitabın bende de gözükmüyor. Kaldırılmış. Ama nas-"

Devamını duymadan telefonu kapattım ve rehberde ki isimlerden birine tıkladım. Sırtımı kapıya yaslayıp hıçkıra hıçkıra ağlarken o kadar eksik hissediyordum ki... "Alo?" dedim telefon açılır açılmaz. "İlayda kitabıma bakar mısın? Kaldırılmış, sende gözüküyor mu?"

"Ne?" dedi şok içinde. "Nasıl lan? Dur bakıyorum."

Dizlerim, ellerim, sesim ve tüm benliğim titrerken buna engel olmak için kendimi kastım. Hayır, iyi değildim. Çok kötü olacak her şey, bundan sonra...

"Amına koyayım, kitabın yok!" dedi İlayda öfkeyle. "Nazlı neden-"

Telefonu suratına kapatarak rehberden başka bir isme tıkladım. Sezgi. Kitabım onda yok. Kalbim sıkışıyor. Sude. Kitabım onda yok. Kalbim sıkışıyor. Melike'de yok, Şevval'de yok, Leyla'da yok, onda yok bunda yok, kimse de yok ve kalbim artık nefesimi kesiyor...

"Alo?" dedim 12. aramamda. "Yağmur, kitabıma bakar mısın? Kaldırılmış, kimse de yok."

Çığlık atarken elimle saçlarımı öyle bir sıktım ki, telleri parmaklarımın arasında verdi son nefesini.

"O ne demek ya?" dedi hayretle. "Ağlama bebeğim dur, sakin ol."

Başımı o göremese de iki yana hızlıca salladım. Tek elimi sıkışan kalbime götürdüm. "Sakin olamam ki!" diye çığlık attığımda, sesim kısılmıştı.

Mesajıma Bakmayan Çocuk // TextingWhere stories live. Discover now